Zoti ynë ishte e veshur plotësisht në të bardhë, dhe kishte një Kurorë me shumë Yje, që rrotulloheshin, rreth Kokes së Saj
(Zoti ynë) "- U lavdërojmë Zotin tonë Jezu Krisht!"
(Marcos) "- Të lavdërohet përgjithmonë!" (Pas udhëve personale, Ajo u lut me një Atër Nesh për të pranishmit. Pastaj i pyeta: )
"- A do t'i kthehej Zoti ynë sot?"
(Zoti ynë) "- Po, në orën 22:30 unë do të shfaqem përsëri tek ju në Kapelë."
(Marcos) "- A dëshiron Zoti ynë t'i thotë diçka veçantë ne?"
(Zoti ynë) "- Unë dëshiroj që sot në natë, ju lutni me zell, që Cenakli të bëhet me gëzim të madh, dhe më së miri, që meditoni sot mbi Mesazhin që unë e Jezu u jua aty në shtatorin e kaluar. Mesazhet e mia nuk duhen vendosur në një tualet, por në zemrat tuaja."
(Vëzhgim - Marcos): (Pastaj Zoti ynë i shtri zotit të saj mbi njerëzit e pranishëm dhe u lut në gjuhën amëtare. Ndërkohë që Ajo u lut, nga trupi i Saj ngjiti një tym si incense drejt Qiejve. Në fund të Lutjes së saj, nga duart e saj zbritën reflektime drita mbi njerëzit e pranishëm, të cilat unë kuptova se ishin Eulogjet e saj)
(Zoti ynë) "- Thuaj atyre që unë kam lutur për ta gjithë, se i bekoj ata dhe ju falënderoj për ardhjen këtu. Asnjëri prej tyre nuk do të kthehet shtëpi pa dore, por do t'i marrin një pakicë nga Eulogjet e mia."
(Marcos): (Pastaj Zoti ynë, duke u ngritur drejt Qiejve, shtoi: )
(Zoti ynë) "Shkojni në Paqen e ZOTIT."
(Marcos): (Pastaj Ajo bëri Shenjën e Kryqi mbi njerëzit dhe u largua ngadalë)
Shfaqje në Kapelë - në orën 22:30
(Zoti ynë) "Jam shumë gëzuar për fëmijët e mia që janë këtu. Lutni me unë një Atër Nesh për synimet e tyre."
(Marcos): (Pas lutjes, Ajo u lut përsëri një Atër Nesh për paqen e botës dhe një Gloria si shpërblim për Trijën e Shenjtë. Pastaj i pyeta: )
"- Nëna Qiejore, dy të rinj kanë kërkuar që t'i thotë Zoti ynë se dëshirojnë ta konsakrojnë veten Krahut Immakulat të saj."
(Zonja)"- Përshtypi ata se i pranoj si të konsakruarit e Mia, dhe se do t'i bëjë kështu."
(Marcos)"- A dëshiron Zonja na dhënë një Mesazh?"
(Zonja) "- Thoni fëmijëve Tëve: - Fëmijët e mi të dashur, jam me ju, dhe ju lutem ta besoni si nëse më shihni!
Merrni Mua shtëpi në zemrat tuaja. Nëse merrni Mua së bashku me ju në shtëpinë tuaj, çdo lloj të keqeje në shtëpinë tuaj do t'i ikë! Ku unë hyj, e keqja duhet të dalë! Nëse më ftoni, shumë shpejt do hynë zemrat tuaja dhe do vij me ju.
Këtë Krishtlindje, le t'me gjeni në zemrat tuaja shpellen time, shpella e Betlemit të mi.
Ju bekoj në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë.
(Marcos): (Kjo është fundi i pjesës së Mesazhit që u dëgjonte gjithmonë nga Zonja përmes meje. Çka vijon u komunikua vetëm mëne)
(Zonja)"- Fëmija im, thoni fëmijëve Tëve të luten Rosarin edhe më shumë. Ju nuk e keni njohur ende gjithçka madhërinë dhe bukurinë e Rosarit. Bënini përpjekje që ta luteni Rosarin tim më mirë dhe me shpirt.
Erdhni dhe merrni bekuqinë e tij."
(Marcos): (Kur Zonja, në fund të çdo Shfaqjeje, më thërret për t'u marrë Bekuqinë e saj, ajo bën këtë si ka bërë gjithmonë që nga fillimi i Shfaqjeveve, me pak përjashtime.
Çdo ditë, në fund të shfaqjes, Zonja shtrihet duart mbi kokën time, duke lëshuar një reshje tullash të vogla Luzf, ndërsa lutet mbi meje për disa momenta në heshtje. Fytyra e saj është shumë e butë, shumë nënëore, dhe çka ndihem nuk mund ta shpreh me fjalë.
Kjo ndodh edhe në shfaqjet e shtatë ditës, kur ajo vjen së bashku me Zotin tonë, i cili këtu na sheh me afeksion të jashtëzakonshëm dhe tmerr. Siç duket, ai gëzon shumë duke parë atë kështu, nga mirësia e tij.
Në bekuqinë për ata që janë pranishëm, Zonja zakonisht i bekon me duar të shtruara, bën ose tragon Shënjinë e Kryqit me tendërsi dhe DASHURI, pastaj largohet ngadalë, duke u ngritur përsëri drejt Qumtës, siç ndodhi edhe në fund të kësaj Shfaqjeje.
Herë pas here, Krijimi i Kryqit shndërrohet në mjaft gurësh ose rrymash DRITË që bien mbi të pranishmit. Në kohë tjetra, kur Zoti i Neshëm ngrihet, ai lën pas një zemër të madhe të kuqe, duke baticur me ritme drita, dukuri e DASHURIS së saj për të gjithë.
Në kohë tjetra, Ajo ndjek rrugë të ndryshme, rrugë plotësisht të reja, sipas synimit të Zotit i Neshëm. Eshte jo e përcaktuar nga një model rigjidos, por është spontane dhe natyrale, si lëvizjet normale të një njeriu të gjallë. Megjithatë, rrugët që kam përshkruar këtu do t'i ishin, në kuptimin më të gjerë, më të zakonshmet, ndoshta favoritet e saj).