(Marcos): (Zoti ynë u shfaq në Tabernakul. Unë isha në Rosarin e Grave. Kur ai u shfaq në tabernakulin, ajo ishte tërësisht e bardhë, me Zotin e rrethuar nga 'lule'. Duke zbritur një shkallë të bardhë, ai tha:)
"- Unë jam Paqja e Paprekur! Jam Nënë e Grave! Nëna e të gjithëve njerëzve!
Fëmijët imë, unë do t'ju lutem që të luteni thellësisht te ZOTI! Lutuni Rosarin çdo ditë, veçanërisht për kthimin e Rusisë, Shteteve të Bashkuara, Kanadasë, Kinës, Arabisë dhe Anglisë, që ta ndaloni ofendimin e ZOTIT dhe shpërndarjen e gabimeve tuaja në gjithë botën!
Emri i këtij qyteti im të dashur do të jetë përgjithmonë i pamundur! Të gjithë njerëzit e ardhshëm do ta kujtojnë DASHURIN timë për ju!
Të gjithëve që punojnë për DASHURIN im, kësaj Kishë; unë i bekoj në Emër të Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë".
(Marcos): (Shumë njerëz ishin të pranishëm: rreth një mijë njerëz në lutjen e Rosarit, sepse Zoti ynë kishte kërkuar disa muaj më parë që të gjithë t'i shkonin Kishës atë ditë për të luteni Rosarin e Shenjtë.
Në pasdite ndodhi fenomeni i Diellit gjatë procesionit. Gjatë Kurorazimit Zoti ynë u shfaq përsëri dhe qau Lotët e Artë. Ajo tha:)
"- Unë jam shumë i kënaqur nga të gjithë ata që më duan dhe më lavdërojnë me një DASHURI tã! Gëzohu edhe ti (Marcos), sepse, unë ju jep Paqin tim!".
(Marcos): (Ndodhi që rojet në qarkun më kërkuan Medaljat e Paqes. Zoti ynë i dha ato, dhe një prej tyre qau).