e diel, 14 korrik 2013

Dita e tetë pas Pentekostës.

Atë Babai flas pas Mësës së Shenjtë Tridentine të Flijimit sipas Pius V në kapelën e shtëpisë në Göttingen, Geismar Landstraße 103, përmes instrumentit dhe vajzës së Tij Anne.

Në emër të Atit dhe të Birit dhe të Shpirtit Shenjt Amen.

Atë Babai thotë: Fëmijët e mi të dashur, sot keni festuar Mësën e Shenjtë të Flijimit të Birit tim Jezu Krisht. Ju falënderoj se ju më ofruat atë me respekt ndaj mua, Atë Babait. Jezu Krishti, Biri im, ishte pranë jush në të dy kapelat e shtëpisë. Geismar Landstraße 103 është kapeleja e shtëpisë, Kiesseestraße 51b është kisha e shtëpisë.

Anne flas: Para se të filloj, do t'i them që jam lejuar ta shoh Jezu Krishtin me Nënën e Tij të dashur në lavdinë e plotë gjatë rosarit të priftërinjve. Ju dy keni treguar me dorën tuaj të djathtë tek zemrat tuaja të mbushura me dashuri. Këto zema ishin bashkuar sëbashku. Si ka ndodhur, nuk ju mund ta thashë, sepse është prapambetje.

Sot Nënë e Shenjtë ka buketin e saj festiv të Ditës së Rosa Mystica me më shumë se 100 trëndafila para saj si dhuratë nga një pelegrin, me trëndafila të kuqe, të bardha dhe të rozave. Është një buket lulesh që nuk mund ta imagjinohet. Diamantët shndërruan në trëndafilat e bardha. Nga çdo trëndafil të kuq i errët dalte një kryq i vogël i ndriçuar me rubine. Në secilin trëndafil të rozave shndërroi një perle e bardhë. Është një pamje që nuk mund ta përshkruaj, sepse Zonja tonë ka bërë gjëra të mëdha në zemrën e Atë Babait.

Atë Babai flas: Tani, në këtë moment, unë, Atë Babai, flet përmes instrumentit tim të gatshëm, të ngritur dhe i bindur dhe vajzës sime Anne, e cila është plotësisht në Dëshirën time dhe thotë vetëm fjala që vijnë nga uni, fjala të qiejve. Asgjë nuk del prej saj. Ajo mbetet zeroja ime e vogël dhe instrumenti im i vogël, edhe pse ka pësuar vuajtje të pamasës për gjithë botën vuajtjen e Birit tim Jezu Krisht në Kryqin e ri në zemrën e saj, sepse Biri im Jezu Krishti vuajon në të Priftërinë e Re.

Kulla është arritur në fund, kulla e vuajtjes së saj. Asnjë burr në botë nuk do të matë vuajtjen që fëmija im i vogël ishte i merituar ta mbajë përmes Fuqisë Hyjnore. Ajo tha po për gjithçka dhe ka vuajtur ditë e natë gjatë 7 ½ javëve. Nënë Maria e Beftuar u ndoq atë gjatë tërë kohës së kësaj periudhe dhe vuajtoi me të. Si Nëna Qiejore, ajo qau shumë për këto vuajtje sepse frikësohej për vajzën e saj Anne. Ajo nuk mundi t'i pyeste: "A do ta lërë atë, a do të vazhdojë të dëshirojë ta mbajë këtë frikë vdekësore të Malit të Ullirit ose a do ta lërë? Ishte shumë e vështirë për ata, Fëmijët imë tjerë, sepse ju nuk do të jeni në gjendje kurre të kuptoni sa është i aftë një njeri të vuajë kur absorbon Fuqinë Hyjnore brenda vetvetes. Ajo e ka humbur plotësisht fuqinë njerëzore të mendjes së saj. Pjesa tjetër, unë gjithashtu jam marrë pjesën e mendjes së saj. Ajo nuk di se çfarë ditë ishte dhe nuk mundi më ta kuptoj rutinën e përditshme. Ajo ishte plotësisht në errësirë dhe të thata dhe askush nuk ishtë i aftë t'i ndihmonte.

Po ashtu, unë, Ati Qiejor, kam kërkuar nga ajo që mos shoh një mjek. Njëherë audacioni e bëri atë për të marrë ndihmën. Por ky dështoi tragjikisht. Pastaj, pa marrë ndihmë, vazhdoi ta vuajë këtë vuajtje dhe pa boshllëqin, braktisjen dhe vetminë që Biri im Jezu Krishti e vuajti në kryq sepse edhe Ai iu përjetoi kësaj boshllëku se priftërinjtë e Tij nuk do ta ndiqnin atë në këtë vuajtje. Vetëm pak prifëtër janë gati të marrin Fuqinën Hyjnore brenda vetes dhe t'i plotësojnë dëshirën time dhe planin tim. Të gjithë refuzuan Fuqinë Time Hyjnore dhe në vend të kësaj morrën fuqi njerëzore dhe absorbuan dëshirat e tyre njerëzore. Gjithçka u bë mundur për ta, sepse ata kishin hequr rrobat priftërinjshë shumë kohë më parë. Ata kishin vendosur Sakramentin e Beftuar të Birit tim Jezu Krisht në kënd që nga kohët e lashta. Ata i kanë besuar laikëve ta shpërndajnë Trupin dhe Gjakun e Birit tim dhe ta vendosin në duar mëkatore pa u shenjtëruar.

Ju di, Fëmijët im të dashur, se vetëm Biri im Jezu Krishti mund t'i transformojë veten në duart e priftërinjve të vërtetë dhe shumica e priftërinjve nuk kanë treguar këtë garantim. Ata u bënë disobedientë dhe sakrilegjës kundër autoriteteve. Autoritetët vetë vepruan sakrilegjshëm dhe kryen shumë, shumë sakrilege. Dhe besimtaret imë nuk e ndjenin kjo. Ata vazhduan të hyjnë në këto Komunitete Eukaristike Të Rregullt dhe festonin komunitetin e uleve drejt popullit me komunione jo të merituara. Besimtaret i morrën ato duke qenë nënë, jo, duke qëndruar, shpërndare nga laikët dhe vendosur në duar mëkatore. Priftërinjt nuk dinin çfarë bënin, çfarë jepnin besimtarëve. Sakramentin e Beftuar, Birin tim Jezu Krisht, ata e kanë deformuar aq fort sa Kisha ime, që unë e themelova përmes Birit tim Jezu Krishti, gjendet në pluhur, jo vetëm të shtypur, jo, ajo është bërë pluhur, i cili duhet t'i hiqet. Asgjë nuk mbetet më.

Janë dy papë. Njëri prej tyre dha dorëheqjen e papatit me vullnetin e tij për arsye të dobëta, pa qenë i drejtuar ta bënte këtë. S'i kishte bindur Unë, ai do t'ia shpallte para se ishte Inefektiv II. Por nuk e bëri kështu. Ai mbeti edhe në Vatikan me një kasok të bardhë. Kjo është i dashuri im Benedetto. Përveç kësaj, dëshira ime për prapavijimin e tij po rritet gjithnjë e më shumë. Sepse merr veshka sepse Unë vetëm e zgjodha këtë papën tim, që të mund ta jap atë të gjitha talentin e nevojshëm për këtë papat, për t'i çuar Gjermaninë përsëri në krye të Kishës. Ai tha jo.

Ai udhëtoi në Assisi. Çfarë bënte atje? Ai shpalli besimin e gabuar dhe nuk dha dëshmi për besimin e tij vetëm, Shën, Katolik dhe Apostolik, dhe se ai ishte Krye-Pastori i kësaj Katolicizmi. Jo! Të gjitha llojet e feve vinë tek ai sipas vullnetit të tij. Dhe ata u bënë një. Besimi katolik bëri një me të gjitha komunitetet fetare. Asgjë nuk mbeti nga besimi katolik, që ai, i dashuri im Benedetto, duhej ta dëshmonte. Ai nuk e ngriti Turrin e Zotit të Nënës time dhe nuk tha, "Kjo Turr do t'ma ndihmoj në këtë kohë krizesh të Papatit tim." Ai duhet gjithashtu të thoshte: "Ju të gjithë, konvertohuni te Besimi i Vetëm, i Vërtetë, Katolik dhe Apostolik, atëherë ju nuk mund t'i humbni rrugën," jo! Por ai e përshëndeti edhe Antikrishtin që e ftoi dhe me të cilin u pajtua në përshëndëtje dhe njësi. Ai mbështetej te vullneti i Freemasonëve, sepse ata donin ta dërgonin atë në Assisi, dhe që gjithçka duhet t'i bëhej një, që besimi katolik të shuante plotësisht.

Por ata u gabuan. Unë, Ati Qiejor në Trinitet, mbetet Regjent i Kishës time. Dhe këtë pluhur të kishës së vjetër do ta kthejmë në lavdi nga shtëpia ime në Mellatz, shtëpi e lavdisë. Kjo shtëpi është shtëpia ime dhe Unë kam bërë themelimin. Kam zgjedhur këtë shtëpi për fëmijët time të vegjël. Ata nuk janë pronarët, por Unë jam. Me urtësi i pargatifta gjithçka që ishte e nevojshme për këtë shtëpi lavdi. Dhe murgat imë u bindën Unë në çdo gjë. Ajo beson në të gjitha dhe ajo vazhdon ta besojë, edhe nese duhet t'i quajmë fantazist, sipas vëllezërit Pius, i cili tashmë duhet të lëvizi.

Po, besoni: Muret e Zotit pikturojnë ngadalë por me siguri! Ju nuk jeni shpëtuar, vëllai i dashur i Pius-it, nga kryqi dhe vuajtja. Keni bërë shumë veprime të këqija. E quatë fëmijën tim "fantastik" dhe kështu më bërtë edhe unë një fantastik. Unë vetë, Ati Qumtues, nuk jam më i përgjegjshëm për ty. Përveç se doni të shitni Kishën time në Romë dhe tani të jeni në dialog me këtë profet të rremë. Ju e keni paraprirë gjithçka, por unë, Ati Qumtues, si Regjent i Kishës sime, ndryshova planin. Tani duhet të shkohet në një vend tjetër ku ju jepem një mundësi tjetër për ta pranuar faljen e veprave tuaj të këqija me gjithë zemrën tuaj. Fëmijja ime vuajt edhe ajo për këtë. Ajo nuk ka harruar ty. Asnjë urrejtje ndaj juve, jo, por anasjelltas, ajo i dashuron armikut e saj, sepse lutet, ofron dhe flet për të gjithëve. Asnjëherë nuk do ta lërë faljen, sepse mbetet lulja e pasionit tim, lulja e vuajtjes sime.

Tani tani te Nënë Qumtueshme time. Ajo nuk pati një ditë shumë të veçantë dje? E festoi: Fatima dhe Ditë e Mistikës së Kuqe? Dhe nga 12-të në 13-tën? A nuk ishte kjo dita e Heroldsbach-it? Keni kujtim, besimtarët imë dashur, si edhe ju lutet dhe flet për të atje ose te vendi i pelegrinazhit Heroldsbach? Ju jeni nevojshëm! Çfarë do të ndodhë atëherë? Fëmijja ime është shumë larg që t'i shkojë aty. Si thotë nena time, ajo është e zhveshur deri në skelet. Dhe Nënë Qumtueshme nuk mundi më ta dëshmojë vuajtjen e saj dhe kishte lutur për kohë të gjatë te froni im: "Ju lutem, Ati Qumtues, lehtësoni kësaj vuajtje. Shikoni, ajo s'ka më në fuqi. Ajo është në fund. Unë do ta kujdesem për priftërinjtë, unë si mbretëresha e priftërinjve. Le të lirohet fëmijja ime nga këto vuajtje shumë dhe le t'i bëjmë më të lehtë jetën. Kështu thotë Nënë Qumtueshme. Dhe sipas lutjeve tuaja, unë, Ati Qumtues i dashur, kam bërë kështu. Tani vuajtja e saj bëhet më e barabartë. Ajo nuk vuajti vetëm vdekje si në Malin e Ullirit, por duhej të përballojë lloje të ndryshme vuajtjesh dhe asnjë mjek s'ka mundur t'i preskrojë një ilaç që ta ndihmonte. Kjo ishte vuajtja ime, vuajtja e Birit tim Jezu Krishtit në të. Për këtë arsye ajo pati këto dhimbje pa masë që nuk i lëshonin asnjëherë gjatë ditës dhe natës, po edhe disa dite ta çuan atë te vonesa.

Por Nënë Qumtueshme ju mbajti, fëmijë dashur. Me dashuri keni përballuar këtë, me falenderim. Ju nuk mund të kuptoni vetveten sepse u mor gjithçka prej ty nga unë, sepse i dha vullnetin tim te unë dhe unë ju përdor si një lojë. Shpeshherë s'ju keni kuptuar këtë. Keni qajtur dhe ju lejohet të qajni, sepse jeni njeri dhe mbeteni njeri. Zoti në ty vuajt ndryshe nga ti dhe shumë më tepër. Ju e patët pjesën tuaj të vuajtjes së Birit tim. Dhe edhe pse vuajtja ishte pa kuptim për ty.

Të voglën tuaj ka pësuar ditë e natë dhe shumë njerëz që kanë dëgjuar për vuajtjen tuaj përmes Internetit kanë lutur dhe kthyer për ju. Por edhe shumë të tjerët e kanë marrë me indiferencë dhe kanë dashur vetëm nga kurioziteti herë pas here një Einsprechung të re. Shumë janë bërë të pakujdesshëm ndaj saj dhe nuk e marrin seriozisht kundërargjimin ose ta shkatërrojnë atë saqë t'i pëlqejë atyre dhe ata të jetojnë sipas matës së tyre.

I dashur i vogël, unë do të ju falenderoja, ju falenderoja me gjithë zemrën, se keni kontribuar për t'u vuajtur me Nënën Time Qiejore, me të Gjithin e Qiejit, për ta arritur majën e Golgothës për themelimin e priftërinë Time.

Çfarë do të ndodhë me Marinë time t'ashkuruar? A do ta dinte tërë vërtetën? Deri më tash, asnjë festë sakrifikale nuk ishte e rëndësishme për ata. Kjo vetëm ka ndodhur në anë. Edhe ajo vetë viziton komunionin Modernistik. Tani do t'ju duket ndryshe, sepse unë, si Ati Qiejor, kam sceptrin në dorën time dhe do të veproj sipas matës së zotërimit tim, të gjithfuqishëmrisë, të gjithfuqishmërisë dhe të diturisë. Asnjëri nuk do ta dinte Planin Tim Të Ri.

Tyve, i vogël Anne, unë ju do t'ju jap instruksione për njerëzit përsëri e përsëri, që të mos bien si flokët e borës në abisin e pafund. Ju keni shpëtuar shumë shpirtra priftërish përmes vuajtjes tuaj. Nënë Qiejore ka thënë disa por unë them shumë. I kam prekur ata në zemrën e tyre dhe i kam shtyrë atyre dhe kanë ndjekur më pas, pas shumë të kaluarit dhe t'kalimit. Ata morën shpirtin e diturisë. Të gjithë ata që jetojnë besimin, por një pjesë është gabim, nuk do ta përjetojnë Shpirtin e Vërtetës në plotësi. Vetëm ai i cili përmbush plotësisht dëshirën time, dëshirën Time, do të ketë shpirtin e vërtetës dhe shpirtin e diturisë. Për këtë edhe, i vogël im, ju ktheni.

Ju jeni shpirti më i madh i kthimit në tërë botën. A mund ta kuptoni kjo? A mund t'i lidheni me veten tuaj? Jo! Kjo është shumë e madhe dhe e lartë për ju. Por ju nuk pyetni, por vazhdoni të bindeni plotësisht Atit tuaj Qiejor të dashur.

Dhe tyve, i dashur imët, që besoni edhe krenari, lidhuni me këto mesazhe sepse koha është e pjekur kur unë, Ati Qiejor, do t'i dërgoj Birin tim Jezu Kristin me Nënën Time Qiejore në tokë dhe ata do të jenë dukshëm në tërë firmamentin.

Dhe çfarë thoni për këto katastrofa në botë? E një katastrofë më e madhe pas tjetrës po vjen drejt juve. A janë kjo gabime njerëzore apo kontrollohen nga qielli. Jam UNË, UNË, perëndia, që lejon këto katastrofa, për të bërë shumë të dëshirojnë ta kthehen përsëri dhe gjithashtu ta kryejnë atë. Prandaj një katastrofë pas tjetrës: erëra, shi me rrufe, aksidente trenash, aksidente autobusesh, përmbytje, zjarre, të gjitha do të përfshihen në katastrofat. Kjo është krahu i zemërimit tim, që e ngrita sepse ju nuk më besoni, sepse ju nuk ndiqni mesazhet e mia; por anasjelltas, ju keni guxuar ta shkelni mesazhet e mia këtu në Geismar. A ishte mirë dhe e drejtë? A lejohej të bëhesh këtë? A ke penduar, i dashur shpirt, për atë që ke bërë, për t'i parë mesazheve që marrja ime si diçka, si boshllëk, si rrjedha dhe ndotje? Do të vuajeni për kështu, sepse duhet ta fshini vetveten mëkatet tuaja. Fëmija im do të ju ndihmojë një pjesë të saj. Por ndryshe, nëse dëshironi tani që të jeni në lavdi të përjetshme, duhet ta fshini atë. Kjo keqbërje nuk do të falet nese s'ju fshihet.

Dhe të gjithë priftërit, besimtarët, Kuria, arkipeshkvat dhe edhe Atët e Shenjtë, që janë asgjë, ata gjithashtu do t'i vuajnë. Këto shumë veprime keqbërje nuk u falen atyre nëse vetëm ato pranojnë kryqin e tyre dhe bëjnë një konvertim të plotë. Unë, Ati Qiejor, do ta falë, falë dhe harroj atë përmes Birit tim në një Këshilltari i Shenjtë Përgjegjës. Do t'i mbaj të gjithëve që pendohen, sepse jam i etur për çdo shpirt që hyn në abis pa konfirmuar dhe fshirë mëkatet e tij.

Ju duan të gjithë, bijtë e dashur të priftërve dhe ju bekoj. Edhe atëherë, kur gjendeni në mashtrim, dëshira ime për ju nuk mbaron kurrë. Jo, ajo bëhet edhe më e madhe! Prandaj do t'i zgjedh atyre shpirtra fshirës që dëshirojnë të vuajnë. Nuk këtë vuajtje më të madhe, që pësoi fëmija im, por ata gjithashtu do të jenë shpirtër fshirësi. Sipas aftësive speciale të tyre u jepen detyra. Asgjë nuk do të jetë falas. Çdo gjë ka planin e saj hyjnor.

Kështu, sot, në dashuri, besnikëri, paciencë dhe butësi, Ati Qiejor në Trinitetin me Nënën më të dashur të Tij dhe Nënën tuaj më të dashur, me të gjitha engjëjt dhe shenjtorët, Zoti i Tretë, Ati, Biri dhe Shpirti i Shenjtë, ju bekoj. Amen.

Mos harroni, por vazhdoni të luftoni me trimësi! Mbajeni deri në fund! Koha është shumë afër dhe po përparon shpejt. Fjalët e mia nuk do t'i kalojnë, që i therrë botës. Ata do ta arrinin në skajet e tokës, këto fjalë që frika ime i ka vendosur në Internet.

Katharina e vogël do të pranojë ato. Janë fjalët e mia, jo fjalët e Anne së dashur. Mbetet një gjë e padukshme dhe dëshiron të mbetë një gjë e padukshme. Ajo ka kaluar këto shumë pastrime dhe ka arritur. Faleminderit juve, faleminderit nga Ati Qiejor juaj, i cili tani ju do më tepër.