Η Βασίλισσα της Προσευχής: Το Ιερό Ροζάριο

Ο Άγιος Ροζάριος και διάφορες άλλες αλυσίδες ροζαρίων που μεταδόθηκαν από τον Ουρανό

Το Στεφάνι των Επτά Οδύνων της Παναγίας

Η προέλευση αυτού του τιμίου ροζαρίου ανάγεται στον Τάξη των Σερβίτων. Αυτή η θρησκευτική τάξη ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα στο όρος Σενάρινο κοντά στη Φλωρεντία από επτά αγίους ιδρυτές. Έχει κερδίσει νέα δημοτικότητα μετά τις Μαριανές εμφανίσεις στην Κιμπέχο, Ρουάντα.

Εμφάνιση στην Κιμπέχο, Ρουάντα

Την 28 Νοεμβρίου 1981, σε μια εποχή αυξημένης έντασης μεταξύ των Τούτσι και Χούτου στη Ρουάντα, η Παναγία εμφανίστηκε σε τρεις νεαρές κοπέλες στο Κολέγιο Κιμπέχο, ένα γυμνάσιο για κορίτσια. Σε μία από τις πιο δυνατές εμφανίσεις, η Παναγία μοιράστηκε με τα κοριάτια μια αποκαλυπτική όραση της Ρουάντα να βυθίζεται σε βία, τρόμο και μίσος. Είπε ότι αν οι άνθρωποι δεν μετανοούσαν, σύντομα θα ήταν τρομακτικό. Μεταγενέστερα... και ως σημάδι της αυθεντικότητας της εμφάνισης της Παναγίας, η Ρουάντα βυθίστηκε σε εμφύλιο πόλεμο και το γενοκτονία του 1994 στη Ρουάντα claimed over 800,000 ζωές.

Αλφονσίνε, Μαρί Κλερ και Αναθαλί

Η Παναγία ζήτησε από τη Μαρί-Κλερ να προσεύχεται το Στεφάνι των Επτά Οδύνων (προσθέτοντας στο κανονικό ροζάρι) και να το κάνει ξανά γνωστό μεταξύ του λαού. Η Μαρί-Κλερ σκοτώθηκε το 1994 κατά τη διάρκεια του γενοκτονίας στη Ρουάντα.

Αν προσεύχεσαι και με ευλάβεια συντηρείς το Στεφάνι των Επτά Οδύνων, θα βρεις την απαραίτητα δύναμη να μετανοήσεις για τις αμαρτίες σου και να στρέψεις τη καρδιά σου. Ο κόσμος έχει γίνει κωφός και δεν μπορεί να ακούσει την αλήθεια του λόγου του Θεού. Σήμερα, οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ικανοί να ζητήσουν συγγνώμη για το λάθος που έχουν διαπράξει μέσω της αμαρτίας; συνεχίζουν να προσκολλάνε τον Υιό του Θεού στο σταυρό.

Για αυτό και ήρθα εδώ. Έρχομαι για να θυμίσω στον κόσμο - και ιδιαίτερα σε εσάς εδώ στη Ρουάντα, όπου ακόμα βρίσκω ταπεινές ψυχές και ανθρώπους που δεν είναι δεμένοι στο χρήμα ή την πλούτη - να ακούσετε τις λέξεις μου με ανοιχτό καρδιά: Προσεύχεστε το Στεφάνι των Επτά Οδύνων για να μετανοήσετε για τις αμαρτίες σας.

Οδηγός Πρόσευχης

Σε μία από τις εμφανίσεις της, η ευλογημένη Παρθένος Μαρία-Κλαιρ συνιστά να προσευχόμαστε αυτό όσο το δυνατόν πιο συχνά, αλλά ιδιαίτερα την Τετάρτη και Παρασκευή: τη Τετάρτη, επειδή η Παναγία εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Μαρία-Κλαιρ εκείνη την ημέρα της εβδομάδας, και τη Παρασκευή, επειδή ο Χριστός σταυρώθηκε εκείνη την ημέρα. Η Παναγία έστρεψε επίσης την προσοχή ότι το Ροζάριο των Επτά Λυπηρών πρέπει να συμπληρωθεί, αλλά σε καμία περίπτωση να αντικατασταθεί από το παραδοσιακό ροζάρι.

Εισαγωγική προσευχή

Ο Θεός μου, σου προσφέρω αυτό το Ροζάριο για να σε δοξάζω και να τιμήσω την αγία Σου Μητέρα, τη Παναγία Μαρία, μελετητώντας και συμμετέχοντας στα πάθη της. Τιμητικά ζητώ από Σενα να μοι χαρίσεις αληθινή μετάνοια για όλες τις αμαρτίές μου. Χάρισέ μου σοφία και ταπεινότητα, ώστε να λάβω όλα τα αφιερώματα που περιέχονται σε αυτή την προσευχή.

Πράξη Μετανοίας

Ο Θεός μου, με όλη τη καρδιά μου μετανοώ για όλες τις αμαρτίές μου, όχι μόνο λόγω των δικαιωματικών τιμωριών που τα αξίζουν, αλλά κυρίως επειδή σένα προσβάλει, το ανώτατο αγαθό που πρέπει να αγαπιέται πάνω από όλα. Έτσι, με τη βοήθεια της χάρις Σου, αποφασίζω σθενοποιημένα να μην αμαρτάνω πλέον και να αποφεύγω τις περιπτώσεις για αμάρτημα. Αμήν.

Σειρά των Προσευχών

Το ροζάρι αποτελείται από επτά σύνολα στην μνήμη των επτά πόνων της Παναγίας. Αρχίζει σαν το κανονικό ροζάρι: Στο μεγάλο μετάλλιο κάνετε τον σταυρό, προσεύχεστε την Σύνθεση του Αποστόλου (1), τη Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι (2) και το Πάτερ ημών (3). Είναι ακολουθούμενα από τρία κοκκάλα, κάθε ένα με μια προσευχή της Ευχής του Αγίου Γρηγορίου (4), με τις εισαγωγές του κανονικού (γερμανικού) ροζαρίου. Στο επόμενο μετάλλιο προσεύχεστε ξανά τη Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι (2). Εκεί αρχίζουν και τα επτά σύνολα για τους επτά πόνους (I-VII), αποτελούμενα από ένα Πάτερ ημών (3) και επτά Ευχές του Αγίου Γρηγορίου (4), σε κάθε μία από τις οποίες εισάγεται ένα μυστήριο.

Εισαγωγές στα πρώτα τρία κοκκάλα

(4.1) ... Ἰησοῦ, που αυξάνεις την πίστη μας.

(4.2) ... Ἰησοῦ, που ενισχύεις την ελπίδα μας.

(4.3) ... Ἰησοῦ, που ανάπτει την αγάπη μας.

Εισαγωγές στα Επτά Μυστήρια

(I) ... Ἰησοῦ, ο πάθος του οποίου προφητεύθηκε σε εσένα, Πανάγια, για τον μεγάλο σου πόνο από τον Συμεών.

(II) ... Ιησού, με τον οποίο, Ω Παρθένε, φύγες στην Αίγυπτο για τη μεγάλη σου λύπη.

(III) ... Ιησού, τον οποίο, Ω Παρθένε, ψάχνας για τη μεγάλη σου λύπη τρεις μέρες.

(IV) ... Ιησού, τον οποίο, Ω Παρθένε, συνάντησας με το βαρύ σταυρό σου.

(V) ... Ιησού, κάτω από τον σταυρό του οποίου, Ω Παρθένε, στάθηκες τραυματισμένη.

(VI) ... Ιησού, το σώμα του οποίου, Ω Παρθένε, κείτο στο κοιλιά σου για τη μεγάλη σου λύπη.

(VII) ... Ιησού Χριστε, τον οποίο σου, Ω Παρθένε, έφερες στο τάφο με μεγάλη λύπη.

Κλείσιμο Προσευχής

Ω Μαρία, η οποία συλλήφθη χωρίς αμαρτία και πάθει για εμάς, προσεύχου για εμάς! (επανάληψη τρεις φορές)

Σκέψεις στα Επτά Πόνη

Το Πρωτόπονό της Μαρίας (I)

Η προφητεία του γεροντικού Συμεών (κατ. Λκ 2:22-35)

Η Παναγία Μαρία πήγε τον Ιησού στο ναό, γιατί κάθε πρωτότοκος αρσενικός έπρεπε να αφιερωθεί στον Θεό στο ναό; αυτό ήταν σύμφωνα με την παράδοση. Στο ναό, ο γεροντικός ιερέας Συμεών πήρε το βρέφος Ιησού στα χέρια του και το πνεύμα του γεμίστηκε από τον Άγιο Πνεύμα. Ο Συμεών αναγνώρισε στον Ιησού τον προμηθευμένο Σωτήρα, ανέβαλε το παιδί προς τον ουρανό και ευχαριστίακε τον Θεό ότι του είχε χαρίσει να ζήσει αρκετά για να συναντηθεί με τον Μεσσία.

Τώρα, Κύριε, αφιέρωσες το δούλο σου σε ειρήνην, όπως είπας, είπε. Τότε βλέποντας τη Μαρία, ανακοίνωσε, "Αλλά και σου η ψυχή θα διαπερασθεί με ρόμφαια λόγω όλων των παθών που θα συμβούν στο παιδί σου."

Η Παναγία Μαρία γνώριζε ότι είχε γεννήσει τον Σωτήρα της ανθρωπότητας. Αμέσως καταλάβανε την προφητεία του Συμεών και πίστεψε στα λόγια του. Η χάρις να γεννηθεί ο Χριστός Ιησούς τη συγκίνησε βαθιά, αλλά η καρδιά της ήταν βαρεμένη από λύπη επειδή γνώριζε τι είχε γραφτεί για τον αγωνιώδη θάνατο του Σωτήρα. Όταν κοίταγε το Υιο της, θυμίζονταν τα πάθη που θα υποστεί και αυτά έγιναν δικά της.

Προσευχή

Αγαπημένη Μητέρα Μαρία, για χάρη μας η καρδιά σου πάθαινε ανυπόφορο. Δάσκασε μας να παθαίνουμε μαζί σου και από αγάπη, και να αντέχουμε όλο το πόνο που ο Θεός κρίνει απαραίτητο να στείλει σε εμάς. Θελούμε να αναλάβουμε τον πόνο και να ζητήσουμε από σένα ώστε ο πόνος μας, όπως κι αυτός σου και του Ιησού Χριστού, να είναι γνωστός μόνο στον Θεό. Μην επιτρέψεις να δείξουμε το πόνο και την αγωνία μας στον κόσμο για να μπορεί να κάνει περισσότερα και να υπηρετεί ως εξιλάσκεμα των αμαρτιών του κόσμου. Σε εσένα, Μαμά, που πάθαινας μαζί με τον Σωτήρα του Κόσμου, προσφέρουμε το πόνο μας και τον πόνο όλου του κόσμου γιατί είμαστε τα παιδιά σου. Ενώνε αυτόν τον πόνο με τον δικό σου και με τον πόνο του Κυρίου Ιησού Χριστού και προσφέρε το στον Πατέρα Θεό. Είσαι η καλύτερη από όλες τις μητέρες.

Η Δεύτερη Λύπη της Μαρίας (II)

Η φυγή στην Αίγυπτο (κατά Mt 2:13-15)

Η καρδιά της Μαρίας σπάστηκε και η ψυχή της ήταν γεμάτη από αγωνία όταν ο Ιωσήφ της είπε τι είχε πει στον άγγελο: ότι έπρεπε να σταθούν γρήγορα και να φύγουν στην Αίγυπτο γιατί ο Ηρόδης θέλει να σκοτώσει τον Ιησού. Η ευλογημένη Παρθένος Μαρία σχεδόν δεν είχε χρόνο να αποφασίσει τι θα πήγαινε μαζί της ή θα αφήνει πίσω. Πήρε το παιδί, άφησε όλα τα άλλα και έτρεξε από την πόρτα πριν τον Ιωσήφ γιατί ο Θεός θέλει να σπεύσουν. Τότε είπε: "Αν και ο Θεός είναι παντοδύναμος, θέλει μας να φύγουμε με τον Ιησού, το Υιό Του. Ο Θεός θα μας δείξει τη δρόμο και θα φτάσουμε στο προορισμό μας χωρίς τον εχθρό να μας καταδιώκει."

Ποτι η ευλογημένη Παρθένος ήταν μητέρα του Ιησού, αγάπησε Τον πάνω από όλα. Η καρδιά της βαριόταν πολύ όταν είδε τις δυσκολίες στις οποίες υποβλήθηκε το βρέφος και πάθαινε πολύ γιατί κρύωνε και τρεμούσε από τον ψύχο. Αν και η ίδια και ο Ιωσήφ ήταν επίσης κοπιασμένοι, κουραστικοί και πεινασμένοι κατά τη διάρκεια του μακρού ταξιδιού, η Μαρία σκέφτηκε μόνο για την ασφάλεια και το ευημερισμό του παιδιού της. Φοβόταν ότι οι στρατιώτες που είχαν εντολές να σκοτώσουν τον Ιησού θα την καταδίωκαν, γιατί γνώριζε ότι ο εχθρός ήταν ακόμα στη Βηθανία. Κατά τη φυγή, η καρδιά της ήταν συνεχώς σε ανησυχία. Επιπλέον, ήξερε ότι πήγαιναν σε ένα μέρος όπου δεν θα λάβουν μια φιλική υποδοχή.

Προσευχή

Αγαπημένη Μάνα, πάθεις τόσο πολύ. Δώσε μας την θαρραλέα σου καρδιά. Δώσε μας δύναμη να είμαστε τόσους θαρραλεούς όσο εσύ και να δεχτούμε από αγάπη το πάθος που μας στείλει ο Θεός. Βοήθησε μας να δεχτούμε όλο το πάθος που προκαλούμε κι εμείς, καθώς και αυτό που μας επιβάλλουν οι άλλοι. Ουρανία Μάνα, μόνο σου ανήκει η καθαριότητα του παθους μας ώστε να δώσουμε δοξασία στον Θεό για την σωτηρία των ψυχών μας.

Η Τρίτη Λύπη της Μαρίας (III)

Ο Ιησούς χάθηκε στο Ναό (κατ' Lk 2:41-52)

Ο Ιησούς ήταν το μοναδικό γιός του Θεού, αλλά ήταν και παιδί της Μαρίας. Η Παναγία αγαπούσε τον Ιησού περισσότερο από εαυτήν επειδή αυτός ήταν επίσης Θεός. Σε σύγκριση με άλλα παιδιά, ο Ιησούς ήταν μοναδικός γιατί ήταν ήδη αληθινός Θεός. Όταν η Παναγία δεν μπορούσε να βρει τον Ιησού στην επιστροφή από την Ιερουσαλήμ, το πάθος έγινε τόσο μεγάλο και νιώθηκε τόσο μόνη που σκέφτηκε ότι δε θα μπορούσε να συνεχίσει ζώντας χωρίς αυτόν. (Νιώθηκε ο ίδιος πόνος που αργότερα θα νιώσει ο γιος της όταν οι μαθητές του την εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια των παθών του.)

Όταν η Παναγία ψάχνοντας με αγωνία τον αγαπημένο της Παιδί, μια πικρή αγωνία ανήλθε στην καρδιά της. Αυτοκατηγορούσε ότι δεν είχε φροντίσει καλύτερα για αυτόν. Αλλά δεν ήταν δική της η αμαρτία; ο Ιησούς δε χρειαζόταν πλέον την προστασία της. Τι πραγματικά βλάπτε τη Μαρία ήταν ότι ο γιος της έμεινε πίσω χωρίς να ζητήσει άδεια. Μέχρι τότε, ο Ιησους είχε φέρνει χαρα στην Παναγία σε όλα. Ποτέ δεν είχε δημιουργήσει προβλήματα στους γονείς του. Αλλά η Μαρία ήξερε ότι έκανε πάντα ό,τι ήταν απαραίτητο, και έτσι δε σκέφτηκε ποτέ ότι μπορεί να ενεργούσε από ανυπακοή.

Προσευχή

Αγαπημένη Μητέρα, δίδαξέ μας να δεχόμαστε όλα τα πάθητά μας για χάρη των αμαρτιών μας και ως εξιλάσμος για τις αμαρτίες όλου του κόσμου.

Το Τέταρτο Πόνος της Παναγίας (IV)

Η Μαρία συναντά τον Ιησού στον δρόμο προς το Γολγοθά (κατ' Lk 23:27-31)

Η Παναγία είδε τον Ιησού μόνος του να φέρνει το βαρύ σταυρό - τον σταυρό στον οποίο θα σταυρωθεί. Δεν ήταν έκπληξη για την Ευλογημένη Παρθένο Μαρία, καθώς ήδη γνώριζε ότι ο Κύριος μας έπρεπε να πεθάνει. Είδε πόσο πολύ οι πολλαπλές και βαρβαρικές πληγές των στρατιωτών είχαν ήδη εξασθενήσει τον Υιό της, και η αγωνία του την προκάλεσε ανεξήγητη λύπη.

Οι στρατιώτες τον έσπρωξαν μπροστά ακόμη κι όταν ήταν στο τέλος των δυνάμεών του. Κουρασμένος, πέφτει στη γη και δεν μπορεί να στήσει μόνος του. Τότε ο τρυφερός, αγαπητικός και συμπαθητικός βλέμμα της Μαρίας συναντά τα βασανισμένα, αιματηρά μάτια του Υιού της. Τα καρδιά τους φαινόταν να μοιραζονται το βάρος; κάθε μία από τις αγωνίες του την αισθάνεται μαζί με αυτόν. Γνώριζαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο παρά να πιστεύουν και να εμπιστευτεί στον Θεό και να προσφέρουν τα πάθη τους σε Αύτον. Μπόρεσαν μόνο να βάλουν όλα στα χέρια του Θεού.

Προσευχή

Αγαπημένη Μητέρα, εσύ που κλαις από τον πόνω σου, βοήθησε μας να φέρουμε τη δική μας θλίψη με θάρρος και αγάπη, ώστε να φέρομαστε ανάπαυση στο λυπημένο σου καρδία και σε αυτό του Ιησού. Να το κάνουμε για την δοξασία του Θεού που έδωσε εσάς και τον Ιησού στην ανθρωπότητα. Δάσκαλενε μας να πάσχουμε με ηρεμία και υπομονή όπως έκανες εσύ. Χάρισε μας τη χάρη να αγαπώμεν τον Θεό σε όλα. Ω Μήτηρ των Οδυνών, Πιο Παθούσα από όλες τις μητέρες, έλεησον τους αμαρτωλούς του ολόκληρου κόσμου.

Η πέμπτη λύπη της Μαρίας (V)

Η Παναγία στέκεται κάτω από τον σταυρό (κατ. Jn 19:25-27)

Η Παναγία ακολούθησε το Υιό της στο Γολγοθά. Ήταν κλωνισμένη από την αγωνία και τη λύπη, αλλά πάσχει σιγή. Τον είδε να τρεμάγεται αρκετές φορές ακόμα και να πέφτει στη γη υπό τον βάρους του σταυρού, και το είδε τους στρατιώτες να χτυπούν τον Υιό της και να τη τραβάνε από τα μαλλιά για να σηκωθεί ξανά.

Όταν ο Ιησούς έφτασε στο Γολγοθά, παρελήφθη μπροστά στους συγκεντρωμένους ανθρώπους για να γελάσουν πάνω του, αν και ήταν αθώος. Η Μαρία νιώθε με πάθος τον πόνο και την ταπείνωση του Υιού της, ιδιαίτερα όταν οι βασανιστές του έβγαλαν το λίγο που είχε απομείνει από τους ιματίες του. Η Παναγία υπέφερε τρομερά ενώ παρακολουθούσε αυτούς τους άσπλαχνους ανθρώπους να σταυρώνουν τον Υιό της στο σταύρο χωρίς ρούχα, ντροπιάζοντάς το μόνο για τη χαρά των σαλοπαγών όχλων. (Ο Ιησούς και η Μαρία νίωσαν αυτή την ντρόπη πιο βαθιά από άλλους ανθρώπους επειδή ήταν αγιοι και αμαρτωλόι).

Η Παναγία νιώθε άφθονη πόνο όταν ο Ιησούς τοποθετήθηκε στο σταύρο με τα χέρια του ανοιχτά. Οι εκτελεστές τραγουδούσαν ευτυχισμένοι ενώ πλησίαζαν τον με σφυριά και κλους. Καθίσταν πάνω του με όλο το βάρος τους ώστε να μην μπορεί να κινηθεί ενώ τον κοβόταν στο σταύρο. Όσο έβαλλαν τα κλούς στους χείρες και πόδες του, η Μαρία νιώθε τις χτυπητές σφυριών στην καρδιά της; οι κλους διέτρωγαν το δέρμα της όσο διαπέραζαν τα μέλη του Υιού της. Ήταν κοντά να λιποθυμήσει.

Όταν οι στρατιώτες άνησαν τον σταύρο για να τον τοποθετήσουν στο οπή που είχαν σκάψει, έδωσαν μια προσεκτική τράβηξη ώστε το δέρμα των χεριών του Ιησού να αποκολληθεί από το βάρος του σώματός του, εκθέτοντας τα οστά. Ο πόνος διέτρεχε τον οργανισμό του σαν υγρό φωτιά. Κρέμονταν στο σταύρο για τρεις αγωνιώδεις ώρες, αλλά η φυσική βασάνιση ήταν τίποτα συγκριτικά με την ψυχική πόνωση που υπέφερε παρατηρώντας τη μητέρα του να πάσχει στη βάση του σταυρού. Όταν τελικά ήλθε ο θάνατος, ήταν μια αποκατάσταση.

Προσευχή

Αγαπημένη Μητέρα, Βασίλισσα των Μαρτύρων, δώσε μας την θάρρη με την οποία και σένα ανέχθηκες όλες τις πόνους σου, ώστε να ενωθούν οι πόνοι μας με τους δικούς σου και να δοξάσουμε τον Θεό. Βοήθησε μας να τηρούμε τα εντολές Του και της Εκκλησίας, ώστε το θύμα του Κυρίου μας να μην έχει γίνει μάταια και όλοι οι αμαρτωλοί στον κόσμο να σωθούν.

Η Έκτη Λύπη της Μαρίας (VI)

Το σώμα του Ιησού κείται στο κοιλιά της Μητρός Του (κατ' Ιωάν. 19:38-40)

Οι φίλοι του Ιησού, ο Ιωσήφ και ο Νικοδήμος, κατέβηκαν το σώμα Του από τον σταυρό και το έθεσαν στους ανοιχτούς χείρες της Παναγίας. Τότε η Μαρία πλύνθηκε το σώμα Του με την μεγαλύτερη σεβασμό και αγάπη επειδή ήταν μητέρα του: γνώριζε καλύτερα απ' όλους ότι Είχε Θεός ενσαρκωμένος που είχε λάβει ανθρώπινου σώματος για να γίνει ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων.

Η Μαρία είδε τα τρομερά τραύματα των μαστιγώσεων που ο Ιησούς είχε δεχτεί στο σπίτι του Πιλάτου. Η σάρκα του ήταν διαρρηγμένη και το δέρμα του είχε αποκολλήσει σε λεπτά κομμάτια από την πλάτη του. Το σώμα του ήταν τόσο μαστιγωμένο που ήταν καλυμμένος από κεφάλι μέχρι τα πόδια με ανοιχτούς τραυματισμούς. Η Μαρία είδε ότι οι τραυματισμοί από τους ιόλους ήταν λιγότερο σοβαροί απ' όσες είχαν προκαλέσει η μαστίγωση και το βάρος του σταυρού. Τρέμουσε στο να σκέφτεται πως ο Υιός της είχε φέρει τον βαρύ, τραχύ ξύλινο σταυρό μέχρι την Γολγοθά. Είδε τη στεφάνια των αιματηρών τραυμάτων που το ακανθινό στέμμα είχε αφησει στο μέτωπο του και συνείδησε με τρόμο ότι πολλά από τα οξέα ακάνθη είχαν εισβάλει βαθιά μέσα στην κεφαλή του.

Όταν έβλεπε τον νεκρό της γιο, είδε πως η βασανιστική θανάτωση του είχε είναι πολύ χειρότερη από οποιαδήποτε βασάνιση που χρησιμοποιούντο για να τιμωρήσουν τους εχθροπραγματικούς κρίμινους. Όταν πλύνε το μαρτυρικό σώμα του, τα διάφορα στάδια της σύντομα ζωής του εμφανίστηκαν μπροστά στα μάτια της: θυμήθηκε την πρώτη φορά που είδε το όμορφο μικρό πρόσωπό του όταν μόλις είχε γεννηθεί και κείτο στο φάτνο, και κάθε επόμενη μέρα μέχρι εκείνο τον καρδιαναγκαστικό στιγμιαίο όπου με προσοχή πλύνε το νεκρό σώμα Του. Σε αδιάκοπη αγωνία, ετοιμάζει τον γιο της και Κύριο για ταφή, αλλά παραμένει θαρραλέα και δυνατή, γίνοντας η πραγματική Βασίλισσα των Μαρτύρων. Όταν πλύνε το γιο της, προσευχόταν να χορηγηθεί σε όλους τους ανθρώπους να περάσουν από τις πόρτες του Παραδείσου και να μπει στο βασίλειο του Θεού. Προσευχήθηκε ώστε κάθε ψυχή στον κόσμο να είναι ανοιχτή στην αγάπη του Θεού, έτσι ώστε ο σκληρός θάνατος του Υιού της δεν θα ήταν μάταιος, αλλά ευλογία για όλη την ανθρωπότητα. Η Μαρία προσευχόταν για τον κόσμο; προσεύχτηκε για κάθε ένα από εμάς.

Προσευχή

Ευχαριστούμε σέ, αγαπητή Μάνα, για την θάρρος με την οποία στάθηκες κάτω από το σταυρό να παρηγορήσεις τον αποθανόντα Σου Υιό. Όταν ο Σωτήρ μας έλαβε τη τελευταία του αναπνοή, γίνης η θαυμάσια Μάνα όλων ημών: γίνες η αγιαστέρα Μάνα όλου του κόσμου. Γνωρίζομεν ότι μας αγαπάς περισσότερο από τους ίδιους γονείς μας. Παρακαλούμε σέ να μεσολαβήσεις για εμάς στο θρόνο της έλεος και χάριτος, ώστε να γίνουμε πραγματικά τα παιδιά Σου. Ευχαριστούμε σέ για τον Ιησοῦν, τον Σωτήρα και Λυτρωτή μας, και ευχαριστούμε τον Ιησούν που μας έδωσε εσάς. Προσευχήσου για εμάς, Μάνα.

Η Έβδομη Οδύνη της Παναγίας (VII)

Ο Ιησούς ταφεί στον τάφο (κατ' Ιωάν. 19:41-42)

Η ζωή της Παναγίας Μαρίας ήταν τόσο στενά ενωμένη με τη ζωή του Ιησού ότι δεν γνώριζε πλέον πως να συνεχίσει ζώντας χωρίς αυτόν. Η μόνη παραμύθια της ήταν ότι ο θάνατός του είχε τελειώσει τις ανεκφράστες αγωνίες του. Έτσι, με την βοήθεια του Ιωάννου και των άλλων γυναικών, η Λυπημένη Μαμά μας τιμωρήθηκε να τοποθετήσει το σώμα του Ιησού στον τάφο και έφυγε από εκεί, όπως ήταν ο έθιμος. Πλήρης μεγάλης λύπης και τρομερής θλίψης, εγκατέλειψε τον τόπο. Για πρώτη φορά δεν ήταν πλέον μεταξύ των ζωντανών, και η μοναξιά της ήταν νέα και πικρή πηγή λύπης. Η καρδιά της πεθαίνει από τότε που σταμάτησε να κτυπάει η καρδία του Υιού της, αλλά πίστευε ότι ο Σωτήρας θα ανανεώσει σύντομα.

Προσευχή

Αγαπημένη Μαμά, εσύ που είσαι πιο ωραία από όλες τις μαμές, Μητέρα της Ελέους, Μητέρα του Ιησού και Μητέρα μας όλων, είμαστε τα παιδιά σου και πιστεύουμε σε εσάς. Δάσκαλενε να βλέπουμε τον Θεό σε όλα και σε κάθε περίσταση, ακόμη και στο πάθος. Βοήθησε να καταλάβουμε το νόημα του παθους μας και επίσης το νόημα που θέλει ο Θεός να δώσει στον πόνο μας.

Σε ίδια σου γεννήθηκαν και γέννησες χωρίς αμαρτία και διατηρήθηκες από κάθε αμαρτία, αλλά έχεις πάθει περισσότερο απ' όποιον άλλον. Υπέμεινας το πάθος και την αγωνία με αγάπη και ανεπίκριτο θάρρος. Ήσουν δίπλα στον Γιο σου από τη στιγμή της συλληψής του μέχρι τη στιγμή του θανάτου του. Πάθησες μαζί Του και νιώθακες όλες τις αγωνίες και τους πόνους Του μαζί Του. Πληρώσας την θέληση του Θεού Πατέρα; και κατά την θέλησή Του γίνεις η συκοινωνός μας με τον Ιησού. Μήτηρ, σε παρακαλούμε: δίδαξενε να ζούμε όπως ο Ιησούς μας έδειξε με το παράδειγμά του. Δίδαξονε να δεχόμαστε τη σταυρό μας με θάρρος. Πιστεύουμε σένα, πιο εύσπλαχνε Μήτηρ, να μας δίδαξεις να κάνουμε θυσίες για όλους τους αμαρτωλούς του κόσμου. Βοηθήσονε να ακολουθούμε τον Χριστό και ακόμα να είμαστε πρόθυμοι να θέσουμε τις ζωές μας για άλλους.

Κλείσιμο Προσευχής

Βασίλισσα των Μάρτυρων, η καρδιά σου έχει πάθει τόσο πολύ. Σε παρακαλώ, για χάρη των δακρύων που έχεις ξεχύσει σε αυτές τις τρομερές και οδυνηρές εποχές, να κερδίσεις εμείς και όλους τους αμαρτωλούς του κόσμου την χάρις της τέλειος και σιντήρης μετανόησης. Αμήν.

Το Παναγία Ρόζαριο