Objawy Matki Bożej w Beauraing
1932-1933, Beauraing, Belgia
W dniu 29 listopada 1932 roku, około godziny 18: Pan Voisin poprosił swoje dzieci Fernande (15 lat) i Alberta (11 lat), aby poszli po ich siostrę Gilberte (13 lat) do pobliskiego internatu « Sœurs de la Doctrine chrétienne ». W drodze zaprosili dwóch przyjaciół, Andrée Degeimbre (14 lat) i jej siostrę Gilberte (9 lat), aby do nich dołączyły.
Czworo dzieci – trzy dziewczynki i Albert – udali się do drzwi klasztoru, by spotkać się z Gilberte Voisin, wchodząc na teren i minęwszy nasyp kolejowy, który opasował ogród klasztorny. Po zabiciu w dzwon, Albert obrócił się i z wyrazem zdumienia na twarzy spojrzał ku nasypowi i krzyczał: “Patrzcie! Najświętsza Maryja Panna, ubrana na biało, idzie nad mostem!” Dziewczynki spoglądały i widziały lśniącą postać kobiety w białej suknie idącej po powietrzu, jej stopy ukryte przez małe chmurki.
Strażnik, Siostra Valeria, otworzyła drzwi. Gdy dzieci powiedziały jej, że widzieli Maryję, nie chciała im wierzyć i nazwała to „nonsensem”. Gilberte Voisin, przychodząca z lekcji, nie wiedziała, co się stało. Kiedy doszła do drzwi, ona też ujrzała Maryję na moście. Z dużym strachem dzieci wróciły domoy, jednak postanowiwszy wrócic następnego dnia.
Następnego dnia, 30 listopada, Najświętsza Maryja Panna pojawiła się ponownie nad mostem. 1 grudnia ukazała się, zniknęła, a następnie pojawiła się ponownie w pobliżu ostu (obecnie miejsce ołtarza), a potem podgałęzią bliskiego głogu, koło bramy ogrodu. Tam będzie pojawiała się trzydzieści trzy razy, aż do 3 stycznia.
Była ubrana w długą białą suknię z niebieskawymi odcieniami. Na jej głowie widzieli długi biały welon spadający na ramiona. Cieńkie światłe promienie wydobywały się z jej głowy, tworząc koronę. Jej ręce były połączone w modlitwie i uśmiechała się.
Pięcioro widzących dzieci
Po pojawieniu się Najświętszej Maryi Panny wieczorem 1 grudnia, miejscowy ksiądz, o. Lambert, został skonsultowany przez matki dzieci i poradził milczenie, choć to naturalnie okazało się trudne, gdy historia zaczęła rozchodzić się po mieście. Następnego wieczora, 2 grudnia, Albert spytał Panię, czy jest Niepokalaną Maryją, na co ona uśmiechnęła się i skłoniła głową, a kiedy poproszono ją o to, czego chce, odpowiedziała prosto: “Zawsze bądźcie dobry”, słowa, które wywołały odpowiedź “Tak, zawsze będziemy dobrzy”.
W wtorek 6 grudnia dzieci, na sugestię o. Lamberta, modlili się różaniec podczas objawień po raz pierwszy i zostali nagrodzeni widokiem różańca na prawej ręce Pani, praktyka kontynuowana w czasie pozostałych objawień.
Następnego wieczoru dzieci ponownie widziały Panię, która, jak twierdzą, nic nie powiedziała. Po tym zostali oni badani przez czterech lekarzy. Potwierdzili ich dobry stan psychiczny i fizyczny oraz zdawano się być szczerością ich odpowiedzi. Byli ścisle nadzorowani, aby nie mogli ze soba rozmawiać, a po każdym pojawieniu byli osobno przesłuchiwani o tym, co widzieli.
W czwartek 8 grudnia, w Święto Niepokalanego Poczęcia, zebrał się tłum około piętnastu tysięcy osób, spodziewając się wielkiego cudu; ale widzieli tylko dzieci w ekstazie, nieczułe na podpalane zapałki trzymane pod ich dłońmi, kolce lub światła skierowane do ich oczu. Jeden z obecnych lekarzy zeznał, że żadnego śladu spalenia nie znaleziono na rękach dzieci, chociaż powinny one odnieść poparzenia pierwszego stopnia.
30 grudnia Fernande widziała Najświętszą Maryję Pannę z sercem złotym otoczonym promieniami, a to samo widzieli dwa inne dzieci 31 grudnia, kiedy Matka Boża powtarzała frazę: “Modlcie się, modlcie się bardzo dużo”, którą słyszał tylko Fernande. W ostatni dzień 1932 roku, 31 grudnia, wszyscy dzieci widzieli złote serce Maryi. To jest interpretowane jako wskazanie na związek między Beauraing i Fatimą z jej naciskiem na oddanie Sercu Niepokalanej Maryi.
1 stycznia 1933 roku Maria przemówiła do Gilberte Voisin, prosząc ją: “Modl się zawsze”, z naciskiem na “zawsze”; następnego dnia powiedziała im, że 3 stycznia, w czasie ostatniego pojawienia, przemówi do każdego z nich osobno. Tego wieczoru zebrał się bardzo duży tłum, szacowany między trzydziestą a trzydziestą pięcioma tysiącami osób, gdy dzieci zaczęły modlić różaniec.
Po przemówieniu najpierw do najmłodszej dziecka Gilberte, powiedziawszy jej tajemnicę, którą nie miała ujawniać, rzekła: “Do widzenia”. Następnie przemówiła do Gilberte Voisin, przekazując jej to, co jest postrzegane jako główne obietnice Beauraing, “I konwertuję grzeszników”, a także powierzyła jej tajemnicę i rzekła: “Do widzenia”. Albert również otrzymał tajemnicę i pożegnanie, podczas gdy do Andrée powiedziała: “I jest Matką Bożą, Królową Nieba. Modl się zawsze”, przed tym jak pożegnała ją tak samo jak pozostałych, pokazując jej złote serce, a następnie mówiąc do Fernande: “Czy kochasz mojego Syna? Czy kochasz mnie? To ofiaruj się dla mnie. Do widzenia!”.
W kontekście tego, co dzieje się w Niemczech z natężającym się zagrożeniem nazistów, możemy zrozumieć, dlaczego Matka Boża była tak naciskająca na potrzebę modlitwy.
Aparycje wywołały ogromne podniecenie i debaty w całej Belgii, gdy raporty były rozpowszechniane w gazetach i magazynach; prasa antyklerykalna zazwyczaj zajmowała negatywne stanowisko: większość ich raportów była jednak niedbalych lub drugorzędnych i łatwo je było obalić. W pierwszym roku Beauraing odwiedziło ponad dwa miliony osób, a zgłaszano liczne uzdrowienia. Dzieci wszystkie wyszły za mąż i miały własne rodziny, starając się jak najbardziej pozostawać w tle; widziały siebie tylko jako narzędzia do przekazania wiadomości Matki Bożej.
Most na którym po raz pierwszy pojawiła się Matka Boża
Biskup powołał komisję śledczą w 1935 roku, a pracę kontynuowano pod jego następcą, ale dopiero w lipcu 1949 roku sanktuarium zostało oficjalnie uznane i wydano dwa ważne dokumenty. Pierwszy dotyczył dwóch z wielu cudownych uzdrowień, które miały miejsce w Beauraing, ogłaszając je za cudowne. Drugi dokument był listem do duchowieństwa, w którym Biskup Charue stwierdził: “możemy ze spokojem i rozważnością potwierdzić, że Królowa Nieba ukazała się dzieciom Beauraing podczas zimy 1932-1933, szczególnie aby pokazać nam w swoim macierzyńskim Sercu troskliwe wezwanie do modlitwy oraz obietnicę swojej mocnej mediacji dla nawrócenia grzeszników”.