Jezus powiedział: „Ludzie moi, dziś świętujecie uroczystość mego przybranego ojca, św. Józefa. Był on człowiekiem świętym i łaskawym, a jego odpowiedzialnością było zapewnienie utrzymania Świętej Rodziny dzięki jego zawodowi stolarza. Nauczył mnie swojego rzemiosła, gdy dorastałem, a wraz z moją błogosławioną Matką nauczyli mnie wszystkich obyczajów, tradycji i Pism Starego Testamentu żydowskiej wiary. To jest przesłanie dla wszystkich ojców i matek, że wszyscy jesteście odpowiedzialni za duchowe dobrobyt dusz swoich dzieci. Musicie je wychowywać w wiari i upewnić się, że otrzymują naukę religijną, aby byli świadomi mojej miłości i potrzeby walki o doskonałość, by wejść do nieba. Nawet po tym, jak wasze dzieci opuszczą dom, jesteście nadal odpowiedzialni za przypominanie im ich duchowego zobowiązania wobec Mnie. Wiem, że wasze dzieci mają wolną wolę i może się stanie, że odchodzą od Kościoła. Ciąż jednak dajcie im dobry przykład i zachęcajcie je miłą drogą do powrotu do wiary, której zostały nauczone. Jeśli odmówią, to nadal jest waszym obowiązkiem modlić się za ich dusze, nawet aż do śmierci jednego z was. To trwałość wiary, którą wezwałem wszystkich rodziców, aby pilnowali swoich dzieci.”
Jezus powiedział: „Ludzie moi, czytanie Mojej Pasji rozpoczyna się od Ostatniej Wieczerzy i zdrady przez Judasza. Gdy on odeszedł, udzieliłem pierwszej Mszy z moimi apostołami i ustanowiłem Moją Eucharistię na wszystkie czasy. To po tym, jak umarłem na krzyżu, teraz możecie świętować Moją Prawdziwą Obecność w konsekrowanym chlebie i winie. Ta wizja chleba skupia was na Mojem błogosławionym Sakramencie, który jest moim darem samego siebie, którego pozostawiłem wam, gdy opuściłem ziemię swoim ciałem fizycznym. Teraz, kiedy chcecie być blisko Mnie, możecie odwiedzić Mnie w każdej tabernakulum w każdym kościele. W Mojej Pasji czytacie o tym, jak Judas i św. Piotr zaparli się przed Mną, ale mieli oni różne reakcje na swoje zaparcie. Judas był tak zrozpaczony, że sądząc, iż jest niegodny mojego przebaczenia, wyszedł i powiesił się. Św. Piotr również żałował swoich trzech zaparć, ale ufał, że wybaczy mu, nawet gdy trzykrotnie spytałem go, czy mię kocha. Ludzie moi, w waszych grzechach także zapieracie Mnie, ale ufajecie, iż też przebaczę wam podczas Spowiedzi. Chwalcie i dajcie chwałę Panu za to, że dał wam moje sakramenty Komunii Świętej i Pokuty.”