Τρίτη 29 Μαρτίου 2022
Ψυχές στο Δωμάτιό μου
Μήνυμα από τον Κυρίον στη Βαλεντίνα Παπαγνά στην Σιδνεϊ, Αυστραλία
Αυτόν το βράδυ μετά την ολοκλήρωση των προσευχών μου, άρχισα ξαφνικά να νιώθω πολύ άρρωστος. Ήταν ανεκτός πόνος, ασυνήθιστη άλγος σε κάθε μέρος του σώματός μου. Ποτέ δεν είδα τόσο πολλές ψυχές στο δωμάτιό μου όσο αυτή τη νύχτα. Κλαίγονταν και θρηνούσαν σε πολλά διαφορετικά γλώσσες, που δεν μπορούσα να καταλάβω. Μπορούσα να δείξω μόνο μαυριδιά σαν κόμμι που διασπάται παντού γύρω μου, στα τείχη, τα οροφές και ακόμα στο κρεβάτι μου, όπως μεγάλα ρύπανα μελισσών που καλύπτουν ό, τι βλέπω. Το μαύρο αντιπροσωπεύει τις αμαρτίες τους.
Ξαφνικά εμφανίστηκε ο Κυριός Ιησούς και με παρηγόρησε. Είπα: «Βαλεντίνε, Τέκνο μου, σου επιτρέπω να έχεις έξτρα πόνος για αυτές τις ψυχές. Έβλεψες ποσοι είναι; Δεν ξέρω τι να κάνω μαζί τους! Παρακαλώ βοήθησέ με να τα σώσω.»
«Κύριε, ποτέ δεν είδα τόσο πολλούς,» είπα.
Είπε: «Στο ίδιο χρόνο, μέσω του πόνου σου, με παρηγορείς κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής και την εποχή της Παθής μου, που πάσχω τόσο πολύ για να σας λυτρώσω όλους, και ακόμα πάσχω για την ανθρωπότητα που με προσβάλει καθημερινά στον κόσμο.»
Τότε ο Κυριός προσπάθησε λίγο να με ευφρανήσει. Μπορούσα να δείξω ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του όταν είπε: «Θέλεις να μάθεις τις καλές ειδήσεις για την προσφορά σου και τον πόνο που υπέστηκες;»
Ο Κυριός ήταν δίπλα μου. Είδα πώς κοίταξε προς τα πάνω και ανέβασε το δεξί του χέρι προς τον Ουρανό, και είπε: «Είναι στο υψηλότερο μέρος του Παραδείσου, και θα αποζημιωθείς πολύ. Σκεφτόμουν ότι θα σου το πώ για να σε παρηγορήσω.»
Τότε γελάσαμε οι δύο μαζί ενώ παραγορεύαμε ο ένας τον άλλο.
Είπα: «Κύριε, με παρηγορείς και εγώ σε παρηγοράω. Αλλά Κύριέ μου, αξίζεις όλες τις παράκλησές μας επειδή ο κόσμος σου προσβάλλει τόσο πολύ.»
Ο Κυριός ήταν ευχάριστη και είπε: «Ευχαριστώ, Βαλεντίνε, για το ότι καταλάβας όλα αυτά.»
Ο Κύριος έγινε πολύ συναισθηματικός, και τότε με τη δεξιά του Χέρι να αγγίζει την Ιερά της Καρδιά του, είπε, «Με χαράει πάρα πολύ, και αφήνει μια βαθιά εντύπωση στην Ιερή μου Καρδία.»
Είπα, «Κύριε, σ' αγαπώ και παρακαλώ είστε ελεημόνες με αυτές τις Ψυχές.»
Την επόμενη πρωινή ήρθε ο άγγελος, και μου είπε, «Θέλεις να μάθεις πόσο καλό φρούτο παράγει το πάθος σου;»
Τοτε ο άγγελος με έδειξε ένα τεράστιο σωρό από τα ωραιότερα μήλα. Ήταν τόσο νέα και όμορφα, κίτρινα και κόκκινα φρούτα. Φαινόταν ότι είχαν μόλις συγκομιστεί και αποφορτωθεί από έναν καμιόνι.
Ο άγγελος με χαμόγελο και προσπαθώντας να μου κάνει λίγο τζόκ, ερώτησε, «Θέλεις τα μήλα όπως είναι με το δέρμα τους ή θα προτιμούσες να τα παίρνεις χωρίς;»
Περπληγμένος από την ερωτήσή του, χαμογελώντας, απάντησα, «Όχι, θα προτιμούσα να είναι όπως είναι γιατί αν τα ξεδέρνωσες τότε ρίχνεις όλο το καλό.»
«Ναι, σκέφτόμουν ότι θα σου αρέσουν όπως είναι. Είναι πολύ μεγαλύτερης αξίας από αυτά που έχουν ξεφλουδίσει,» είπε.
Σκεπτόμενος τις ψυχές που ήταν στο δωμάτι μου και είχαν πάρει για τον Ουρανό, ειπα στον άγγελο, «Γεια σας, αυτό πήγε γρήγορα, για να καθαριστούν οι ψυχές και να πάουν στην ουράνια τους πατρίδα.»
Ο άγγελος είπε, «Το Πάθος είναι πιο δυνατό και προσφέρει πολύ γρηγορότερο ανάψυχο για τις ψυχές από οποιοδήποτε άλλο.»
Η παρουσία του Κυρίου κατά τη διάρκεια της αγωνίας μου για αυτές τις ψυχές έχει μεγάλη σημασία επειδή τα καθάρισε αμέσως με την ελεημοσύνη Του. Όλες είχαν φύγει από το δωμάτι μου.
