கிறிஸ்து விழா சனி

வெளிப்பாட்டின் தொடர்ச்சி

எங்கள் இறைவன் இயேசுவின் இரகசிய வேதனை இருந்து

(மார்கோஸ்): (அன்னை தோன்றினார், 'பெரிய சாளரம்' மீண்டும் திறந்து விட்டது, காட்சிகள் திரும்பி வந்தன, எல்லாம் நடக்கும் போதே அவர் என்னிடம் சொல்வதாக:)

(அன்னை)" - இயேசுவுக்கு "முடிசூட்டப்பட்ட" பிறகு அவர்கள் அவருடைய முகத்தை அடித்தார்கள், தடிக்கவும் கால் கொடுத்தும் செய்தார்கள். அவர் சாத்தானின் நகைப்பையும் அதன் நகைப்பாலும் காலத்திற்கு முன்பே இறந்தார். அவர்கள் சொன்னார்கள்:

(சிப்பாய்களும் பரிசேயர்களும்) "யூதர்களின் அரசனே வணக்கம்! உங்கள் உடைமையாளர்கள் எங்கிருக்கிறார்கள்? உங்களுடைய உடைமையாளர்கள் உண்மையாகவே அவன் மீது நம்பிக்கை கொண்டவர்களா? ஆ, யூதர்களின் அரசனே இறப்பான்! இல்லை, அவர் இறக்க வேண்டும்!!"

(அன்னை)" - அவர்கள் அவனை அடித்தார்கள், தலைக்கு மேலும் தடிவிட்டார்கள். அவர்களை மன்னர் பாணியில் ஒரு ஊதா ஆவியைக் கழுத்தில் வைத்து எறிந்தனர். இயேசுவுக்கு அத்தனையத் தாக்குதல்களால் அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது, மற்றும் அவ்வளவாகவே வேதனை இருந்தது. 'கொம்புக் கோரை'யிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட இரத்தம் அவரின் கண்களைச் சுருக்கி வைத்து எந்தவிதமான பார்வையையும் தடுப்பதாக இருந்தது. பிலாத்தஸ் அவர்களிடம் அவனைக் கொண்டுவருவதற்கு சொன்னார். அவர் கூகினார்:

(பொண்டியசு பிலாத்) "- இவன் மனிதனை பாருங்கள்!" எல்லோரும் குரல்கோளிட்டார்கள்:

(பரிசேயர்களின் கூட்டம்) "- அவனைக் குறுக்குக் கட்டுவீர்களே!!" அவரை குறுக்குக் கட்டு!

...இதுதான் நான் யோவான், மேரி மக்தலீன் மற்றும் பிற பெண்கள் என்னைத் தூக்கியிருந்த நேரம். ஆனால் இரவு முழுவதும் காலையில் நடந்த எல்லாவற்றையும் விசன்களால் பார்த்தேன், அதை மிக உயர்ந்தவர் நான்கு வழங்கினார்.

நான் என்னுடைய மகனை தண்டிக்கப்படுவதாகக் கண்டேன். அவருடைய வேதனைக்காக எவ்வளவு வலி! அந்தத் தொந்தரவான கூட்டத்தால் அவரது மரணத்தை கேட்கும் போது, எவருக்கும் உண்மையாகவே உணரும், அறிய முடியாத அல்லது ஆராய முடியாத ஒரு பெரிய துன்பம் என்னுடைய அசைமற்ற இதயத்தில் 'கொஞ்சியது'.

பிலாத் அவனது கைகளைத் தூக்கி "இவன் இரத்தத்தை நான் பழிவாங்குவேன்" என்று சொன்னார். அவர்களால் அவர் சிலுவை எடுத்து வைக்கப்பட்டது, அதைக் கண்டிப்பாகக் கொண்டு செல்லுமாறு சீற்றித்தார்கள்.

அவனுக்கு வழியைத் தெரிவிக்க முடிந்தது. அது பலர் நினைத்ததுபோல் ஒரு கம்பி அல்ல, முழு சிலுவை ஆகும். இயேசு அவர்களுக்காக "குற்றவாளி" என்று கருதப்பட்டவராவார், அதனால் அவர் பிடிக்கப்பட்ட பிறகு அவர்கள் அவனுக்கு எல்லா வெறுப்பையும் வைக்க முடிந்தது. அவர்கள் ஒரு முழு சிலுவையை அவன் மீதே வைத்தார்கள்.

மக்களெல்லாம் வழியில் கத்தி எழுப்பினார்கள். அவர்களின் கால்களில் கற்களை எரிச்சலாகத் தூக்கினார்கள்.

தொட்டிலின் இரத்தத்தில் மண் பற்றியிருந்தது, அதிலிருந்து ஓடும் 'கந்து முடி'யிடமிருந்து, அவர் வழியில் காண இயலாதவாறு ஆனார். மூன்று முறை விழுந்தான். ஒவ்வோர் முறையும் வீழ்ந்ததற்கு பிறகு அவர்கள் அவன் கால்களில் அடித்தார்கள் மற்றும் கற்களை எரிச்சலாகத் தூக்கினார்கள். இந்த அடிப்புகள் இயேசுவின் கால்களிலுள்ள நெற்றிகளை மேலும் ஆழமாகச் செல்லவைத்தன. அவர் அரசாங்கத்தை இப்போது விட்டு வெளியேறியிருந்தான், அதனால் அவர் மீண்டும் நடந்துகொள்ள முடிவதில்லை.

சிரீனேயஸ் என்ற ஒரு மனிதன் தோன்றினார், மற்றும் சிப்பாய்கள் இயேசு வழியில் இறக்கும் பயத்தில் அவரை சிலுவையைக் கொண்டு செல்ல வலியுறுத்தினர். நான் மகனைத் துரத்தி வந்தேன், ஜோவ்ன், மேரி மத்லென்னா, மற்றும் என் அண்ணி, குளோபாஸ் மரியாவுடன் ஒரு புள்ளியில் சந்தித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

இரத்தம் நிறைந்த அணிவகுப்பு வந்தது: சொற்கள் இல்லை. கண்களும் உதட்டுகளும்தான் பேசின. அவர் தன்னுடைய கண்ண்களின் ஆழத்தில் நானைக் காண, மற்றும் இதயமே பேசியது:

"- என் அമ്മா!" மேலும் நான் ஒரு வலிமையான உணர்வில் அன்பு, அவனிடம் சொன்னேன்:

"- என் மகன்.

சிப்பாய்கள் அவரை விரைவாக நடக்க வலியுறுத்தினர். மக்களும் சிலுவையுடன் ஒருகாலத்தில் அவனை தூக்கியிருந்தார்கள். இது நான் இறந்து போகும்படி எனக்கு ஒரு பெரும் வேதனை ஏற்படுத்தியது, என்ன செய்யவேண்டும் என்று அறிந்திருக்கவில்லை.

நாங்களின் இருவரது ஒன்றிணைந்த இதயங்களை வலி மற்றும் அழுத்தப்பட்டதாக நாம் தங்களுடைய சீமாட்டியிடம் வழங்கினோம்! பூமியின் முகத்தில் மற்றொரு வழிபாடு, அதன் புனிதப் பண்பு(கடவுள் மீதான மனிதர்களின் புனிதப்படுத்தல்) தன்னுடைய நீதியை (செயல்படுத்துதல், சரிசெய்தல், நிறைவு செய்தல்) செய்ய முடியாது.

*(இதன் பொருள்: எவரும் நம்முடன் அல்லது இயேசுவுடனோ ஒப்பிடக்கூடிய வேறு ஒரு பலி இல்லை)*

வெரொனிகா என்ற பெண் சிப்பாய்களுக்கு இடையே வீரத்துடன் சென்று, இயேசு முகத்தை துணியால் கழுவினார். இயேசு அவளுடைய முகம் துணியில் அச்சிடப்பட்டது. அவர் அனைவருக்கும் அந்தத் துணி முகமும் அச்சிட்டிருப்பதைக் காண்பித்தார், ஆனால் சிப்பாய்களின் ஒரு தூக்கத்தினால் அதாவது விழுந்தது மற்றும் 'இரத்த அணிவகுப்பு' முன்னேறியது.

மேரி மாக்டாலீன் வெரோனிகாவை எழுப்ப உதவினார். அவர் கூறினாள்:

"நின் மகளே, நீர் விலங்குகளிடையேயுள்ள தூய்மைக்கு நன்றி! கடவுள் நீக்குப் பூரணமான வாழ்வை அருள்கிறார்!"

மனிதர்கள் அவளது வேதனை குறித்து அழுதனர். இரண்டாவது முறையாக மாறாக குரூசில் விழுந்த நான் சோனைக் கண்டேன். பெண்கள் அவரை உதவ முயன்றார்கள், ஆனால் சிப்பாய்களால் தடுக்கப்பட்டார்கள். இயேசு அவர்களை நோக்கி திரும்பினார் மற்றும் கூறினார்:

(எங்கள் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து)"-யெரூசலேம் பெண்கள், எனக்கு அழுதிட வேண்டாம். ஆனால் நீங்களும் உங்களைச் சந்தித்தவர்களுக்கும் அழுத்துங்கள், ஏனென்றால் இப்படி நியாயமானவன் மற்றும் புனிதருக்கு நடக்கிறது, தீமை செய்பவர்கள் எதிர்கொள்ளவேண்டும் என்ன?

நான் மிகவும் சுத்தமாக இருக்கிறேன், இந்தப் போலேயே கையாளப்படுகிறேன், தீயவர்களுக்கு எந்தக் கடுமையான முடிவு வராது?

நான மூன்றாவது முறையாக விழுந்தேன். நான் அழுதேன் மற்றும் அது இரத்தம் கலந்த கண்ணீராக மாறியது, அதை நான் துணியால் மறைத்தேன்.

கல்வாரி மலையின் உச்சியில் வந்தபோது, அவர்கள் இரண்டு கொள்ளையர்களைக் குற்றவாளியாகக் கட்டினர். இயேசுவின் மேலாடையை வன்மையாகப் பிடித்தனர்.

நீங்கள் காயங்களிலிருந்து துணியை விரைவாக நீக்கப்பட்டதைப் போலவே, அவற்றுடன் நெருக்கமாக இணைக்கப்படுவதைக் கண்டிருப்பீர்களா? அப்போது உங்களைச் சந்தித்தவர்களின் முகத்தை இயேசு அவரது உடையைத் திறனாய் பிடிக்கும் விதம் கற்பனை செய்யலாம். சிப்பாய்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் கூறினர்:

(சிப்பாய்கள்) "-அவன் முழுவதுமாகத் தோள்வியற்றுவது, அனைவராலும் அவனைக் காண்பதற்கு!

இந்தக் கேட்டத்தை நான் வின்னும் போது, நான் ஓடி அவருக்கு என் வெள்ளைத் துணி அருள்கிறேன், அதனால் உங்கள் தோள்வியற்றுவதை மறைக்கலாம். இருப்பினும், எனக்குப் பிணிப்பாக இருந்ததைக் கண்டு, அவருடைய செயலை மற்றும் விலகல் உணர்ந்தார்கள், அவரது உடைகளைத் தவிர்த்துக் கொள்ளாமலே அவர் அணிந்திருந்த கீழ் ஆடையை விடுவித்தனர்.

அவர்கள் குற்றம் சாட்டினார்கள். இயேசு அவனை விசிறி செய்தார் மற்றும் அதைச் செங்குத்தாகப் பிடித்தார். பெரிய வன்மையுடன் அவரது கைகளையும் கால்களையும் நீட்டினர், மேலும் தீவிரமான முரண்பாடுகளால் அவர்களை அடிக்கும் போதே அவர் அவர்களின் கைகள் மற்றும் கால்கள் மூலம் அவனை அடித்தார்கள்.

பலம் தொடர்ந்து ஓடியது. அதே நேரத்தில், எனது துக்கமுள்ள மற்றும் பாவமற்ற இதயம் அவனை உடைத்து, அழித்து, வீணாக்கும் போதெல்லாம் அத்துடன் ஒரே மாதிரியான காயங்களைக் கண்டன. சிலுவையில் நைல்ட் செய்யப்பட்டார், அவர்கள் அவர் உடலில் அடிக்கவும், துடிப்பையும் கொடுத்தார்கள்.

அவர்கள் ரோப்புகளால் கட்டப்பட்ட சிலுவையை உயர்த்தத் தொடங்கினர். அவர்கள் சிலுவையைத் தொங்கு விட்டனர் மற்றும் அதை ஒரு சீரமைக்கப்பட்ட குழியில் எறிந்தார். நான் நிலத்தில் சிலுவையின் மோதலைக் கேட்டேன், இது அவனை 'வெகு' துக்கத்துடன் ஆழமாகத் துடித்தது.

சிலுவையின் உச்சியிலிருந்து, அவர் கல்வரியில் கூடிய அனைவரையும் பார்த்தார். ஒருவரும் துயர் கொடுப்பதற்காக வந்திருக்கவில்லை, மட்டுமே நீதி செய்தல் மற்றும் விதி செய்யும் போது. சிப்பாய்கள் மற்றும் பரிசேயர்கள் ஒன்றுடன் மற்றொன்று பேசினர், பின்னர் அவர்கள் கத்தினார்கள், இயேசுவைச் சோதித்து:

(சிப்பாய்கள் மற்றும் பரிசேயர்கள்) "-அவர்கள் மீது பிறரைக் காப்பாற்றியவர், தானே காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள் மேலும் நாங்கள் நம்புகிறோம். சிலுவையிலிருந்து இறங்கு!" அனைவரும் சிரித்தார்கள். இயேசு சிலுவையின் உச்சியில் இருந்து முரண்பட்டார்:

(எங்கள் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து) "-தந்தை, அவர்களை சமாதானப்படுத்துங்கள், ஏனென்றால் அவர்களுக்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதைக் கண்டறிய முடியவில்லை!"

நாங்கள் சிலுவையின் அடியில் இறக்கும் மனிதன் குடும்பத்துடன் சேர்க்கப்பட்டோம்... ஒரு கொள்ளையர் இயேசு மீது மிரட்டினார், கூறுகிறார்:

(தீயக் கொள்ளையர்) "- நீங்கள் கிறிஸ்துவல்லவா? ஆனால் மற்றொருவரான டிமாஸ், பல துக்கங்களைத் தாங்கும் இயேசு மீது சகிப்புத்தன்மையை பார்த்தார், அவரின் எதிரிகளுக்கு பிரார்த்தனை செய்வதை. அவர் தனக்காக இறைவன் இல்லாமல் வாழ்ந்த உயிரைக் கண்டான், மற்றும் அவர் நினைத்தார்:

"- இந்த மனிதர், அவனது எதிரிகளைத் தவறு செய்து மன்னிப்பதும், இதை அனுபவிக்கிறார்கள், அவரே இறைவன் ஆவான்!"

டிமாஸ் சிலுவையின் அடியில் என்னைக் கண்டார் மற்றும் எனக்குக் குரல் கொடுத்து, அவருடைய மகனை விட்டுச் செல்லுமாறு வேண்டினார். நானும் என் மகனை பார்த்தேன், அவரை மன்னிப்பதற்காகக் கோரினேன். பின்னர் டிமாஸ் மற்றொரு கொள்ளையருக்கு பதிலளித்தார்:

(நல்ல கொள்ளையர் - புனித டிமாஸ்) " நீங்கள் இறப்பின் விளிம்பில் இருப்பதால், இறைவன் மீது பயம் கொண்டிருக்கிறீர்களா? நாம் தண்டனைக்காகப் படுகொள்கின்றனோமே, ஆனால் இயேசு எந்தத் தவறு செய்தாலும் இல்லை" மற்றும் அவர் என்னுடைய மகனை நோக்கி திரும்பினார், கூறினார்:

(நல்ல கொள்ளையர் - புனித டிமாஸ்) "ஆண்டவர், நீங்கள் உங்களின் அரசரில் இருக்கையில் நான் நினைவிலிருக்க வேண்டும்! இயேசு அவருக்கு பதிலளித்தார்:

(எம்மான் இறையவன் இயேசு கிறிஸ்து)"நிச்சயமாக, நிச்சயமாக, என்னிடம் சொல்லுகிரேன், இன்று நீங்கள் எனக்குடன் பரதீசத்தில் இருக்கும்!" ஒரு பெரிய இருள் பூமியைச் சுற்றி வைத்தது, இயேசுவின் மரண நேரத்திற்கு முன்பு. சில சமயங்களில் மின்னல் மற்றும் கதிரவம் தாக்கியது.

இயேசு என்னைக் கடவுள் மீதான குறுக்கில் பார்த்தார். அவர் என்னைப் பார்த்து, "என்னை கண்டவர்:

(எம்மான் இறையவன் இயேசு கிறிஸ்து)"பெண்ணே, இப்போது உனக்கு மகனை பார்க்க! பின்னர் யோகான்னிடம் அவர் சொல்லினார்:

(எம்மான் இறையவன் இயேசு கிறிஸ்து)"இப்போதும் உங்கள் தாய்"."

...அந்த நேரத்திலிருந்து, நானே அனைவரின் தாய் ஆனேன். அவரது புனித உடலிலிருந்த இரத்தம் என்னுடைய இரத்தத் திரள்களுடன் கலக்கியது, அவைகள் கல்பரி மண்ணில் விழுந்தன.

அந்த நேரத்தில், என்னுடைய வேதனை மிக உயர் நிலைக்கு வந்தது, அதை மனிதன் அல்லது தேவதூத்திர் எவரும் பார்க்க முடியாது.

அந்த நேரமே, அனைத்து எதிர்கால ஆன்மாக்களின் குறுக்குகளையும் மிக உயர்ந்தவர் எனக்குக் காட்டினார், மேலும் என் தாய்மார்பான இருப்பிடம் அவர்கள் உடனடியாகத் தரும் உதவி.

இப்போது நான் அனைவருடன் இருக்க வேண்டும், நோய்வாழ் மற்றும் இறந்து போகுபவர்கள், ஒரு கோளில் விழுந்த தானியம் போன்றே அவர்கள் சாவது மற்றும் அவற்றின் ஆன்மாக்களை உயிர்ப்பிக்கவும்.

ஓ குழந்தைகள், உங்கள் குறுக்குகளுக்கு அருகிலுள்ள என் மெதுவான இருப்பிடத்தை உணர்க! உங்களுடைய இதயங்களை எனக்குக் கொடுங்க்கள்!

(குறிப்பு - மர்க்கோஸ்): (ஒரு நேரத்தில், நான் எம்மான் இறைவனைக் குரல் உயர்த்தி பேசுவதாகக் கண்டேன்:)

(எம்மான் இறையவன் இயேசு கிறிஸ்து)"- எலி, எலி, லாமா சபக்தானி?" (உனது இறை, உனது இறை, நீங்கள் என்னைத் துறந்துவிட்டீர்களே?) பின்னர் பாரிசேயர்கள் அதிக கோப்பாகப் போராடத் தொடங்கினர். அப்போது எம்மான் இறைவன் சொன்னார்:

"நான் வறண்டு இருக்கிறேன்!" ஒரு சிப்பாய் ஒரு துண்டைச் சூடிட்டுக் கொண்டு, அதனை ஓர் ஆயுதத்தின் முனையில் கட்டி அவருக்கு அருந்தும்படி கொடுத்தான். பின்னர் அவர் இயேசுவிடம் கத்தினார்:

"- எல்லாம் நிறைவேறியது... தந்தை, உன் கரங்களில் என்னுடைய ஆவியைக் கொடுக்கிறேன்!" இயேசு கூடிய ஒரு சிரிப்புடன், "என்னிடம் சொல்கிறான்:

"- அம்மா!!" என்றார். பின்னர் அவர் சுவாசம் விடுத்தார். உடலைத் தாங்கிக் கொள்ளும் எடையைத் தனக்கு ஒப்படைத்து தலையை மார்பில் விழுந்தது.

பெரிய நிலநடுக்கமொன்றால் மலைகள் பிளந்தன; பூமி குலுண்டியது. வெள்ளிக்கதிர் மற்றும் தண்டரவம் கொட்டின. ஒரு இரகசியக் கரமானது கோயிலின் வேலையை சீறித் திரித்து விட்டது. செந்துரை ஒருவர் உதைத்தார்:

(Centurion) "- இவன் உண்மையாகவே கடவுளின் மகனாவான்!"

பாரிசேயர்கள் அவர்களின் கால்களை உடைக்க வேண்டும் என்று விரும்பினர், சாப்தத்தைத் தாண்டி குருசு விலக்கப்பட வேண்டுமென்று. இயேசுவின் மரணத்தில் நிகழ்ந்த குறியீடுகளையும் பார்த்திருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் மனம் மிகவும் கடினமாகவும், புலனற்றதாகவும் இருந்ததால் எந்தவொரு பொருளும் அவர்களைத் தாக்காது. இறந்த இயேசுவின் உடலை முழுமையாகத் தனிமைப்படுத்தி நிர்வேகமின்றித் பார்த்தனர்.

சிப்பாய்கள் சென்று கொள்ளையர்களின் கால்களை உடைத்தார்கள், அவர்கள் விரைவில் இறந்தார்கள். இயேசுவை இறந்தவராகக் கண்டு அவர் உண்மையாகவே இறந்திருக்கிறார் என உறுதி செய்ய, அவருடன் பக்கவாட்டைக் குத்தினர். இரத்தம் மற்றும் நீர் படுகையில் இருந்து வெளியேறின.

நிக்கோடிமஸ் மற்றும் அரிமதேயாவின் யூசெப் வந்தார்கள்; அவர்களால் பிலாத்திடமிருந்து அனுமதி பெற்று, கடவுளின் மகனை குருசிலிருந்து இறக்கி அடக்கம் செய்ய முடியும் என்று செய்திகள் கொண்டுவந்தனர். அவர் துன்பத்திற்குள்ளான அன்னையைக் கண்டார்; அவள் விலாபத்தில் மூழ்கினார். நம்முடைய அம்மா கூறுகிறாள்:)

(Our Lady)"- ஓ, என் மனம் மிகுந்த துன்பத்தால் பிளந்து போனது, மேலும் அழுதலுக்கும் ஆற்றல் இல்லை. திவ்ய மகனை அவரின் அக்கினி தோட்டத்தில் அவருடைய விலாபத்தைத் தாங்குவதற்காக இறங்கிய மாலைக்காரன், அந்த நேரம் என்னைத் தூண்டினார்; வேறு எப்படி இருந்திருக்கலாம்?

இயேசுவின் கைகளிலிருந்து அவர்கள் இறங்கினர், பின்னர் அவருடைய திவ்ய கால்களை விடுத்து, மெல்லியே அவர் அம்மாவின் இடத்தில் வைத்தார்கள்.

நான் துன்பத்தின் அன்னை! என் கடவுள்யைக் கைகளில் ஏற்றுக்கொண்டதற்கு எனக்குத் தேறாது போனது! நானே உன் புனிதமான கைகள் அருகிலேயே வந்துள்ளேன்! அந்தக் கடிந்த தலை! இரத்தத்தை வெளியிடும் கால்கள்.

ஓ, எல்லாரோ வலம் வருவோரே, என்னுடைய துங்கத்தில் பெரியதை பார்க்கவும் காண்க!

யூசப்பின் அரிமாதேயாவையும் நிக்கோடெமுசும் மேரி மக்தலேனும் மற்றப் பெண்களுமாக, இயேசுவை ஒரு சிறு படகில் வைத்தனர். என்னுடைய துயரத்தின் பெருந்துன்பத்தில் மூழ்கியிருந்ததால், என் குரல் சற்றுப் புலப்பது மட்டும்தான்!

யூசப் அரிமாதேயாவின் சமாதானத்திற்குள் அவரை வைத்தோம். ஆண்கள் பெரிய ஒரு கல்வெட்டு ஒன்றைக் கட்டினர். பின்னர் எங்களும் யெருசலேமுக்கு திரும்பி, சப்ததினத்தை போன்று முழு இரவையும் பிரார்த்தனை மற்றும் துக்கத்தில் கழித்தோம்.

என் குழந்தைகள், உயிர்ப்பிற்கு முன்னால் இவ்வூர்களை ஆழ்ந்த பிரார்த்தனையில் செலவு செய்யுங்கள்!

பிரார்த்தனை செய்கிறீர்கள். இந்தத் தவறான உலகம் பாவத்தினால் இறந்து அடக்கப்பட்டுள்ளது; அதனால் மீண்டும் உயர வேண்டுமே. என்னுடன் உலகுக்காகவும், பாவிகளுக்கு விண்ணப்பிக்கவும்!

நான் உன்னிடமிருந்து, என் மகனே, இயேசுவும் நானும் மனிதகுலத்திற்குப் பதிலளிப்பதற்காகத் துன்புறுகிறோம் மற்றும் அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும் 'சோர்வின் கடல்'த்தை வெளிக்காட்டியுள்ளேன்.

மாறுங்கள்! மாறுங்கள்! மாற்றப்படுங்கால்! உங்கள் பாவங்களிலிருந்து விலகி, என்னுடைய குழந்தைகள், நான் துன்பத்தின் அன்னை என்றும் ஒன்றாக இணைந்து, இந்தப் பாவமான உலகத்தை அமைதியின் ஓசைக்கான ஒரு ஆஷ்ரமமாக மாறுவதற்கு என் கைகளில் உதவுங்கள்!

நான் அமைதி அரசி, என்னுடைய மகனின் துன்பத்தைப் பற்றிய 'இன்னும் சற்று' நீங்களுக்கு வெளிக்காட்டினேன், அதனால் அனைத்தாருக்கும் எவ்வளவுக்குப் பெரிய அளவில் கடவுள்'து அன்பு மனிதர்களிடம் வந்துள்ளது என்பதை உணர முடியுமாம்.

என்னுடைய துன்பத்தின் பெருந்துயர் ஒன்றாகப் பங்கேற்றுகிறீர்கள், ஏனென்றால் ஆயிரக்கணக்கான என் குழந்தைகள் கடவுள்'து அன்புயை மறுக்கி விட்டதாலும் அதனால் மாற்றம் தேவைப்படுவதாலுமாக! அதிகமாகப் பிரார்த்தனை செய்கிறீர்கள்! அதிகமாகப் பிரார்த்தனை செய்யுங்கள்!

இன்று, என்னுடைய பெருந்துன்பத்தின் நாளில், ஆத்தமா தந்தை, மகன் மற்றும் பவுல் திருமேனியின் பெயரால் உங்களைக் குருதி கொடுக்கிறேன்.

(குறிப்பு - மார்கோஸ்): (என்னிடம் காண்பிக்கப்பட்ட அனைத்தையும் விவரிக்க முடியாது, ஆனால் என்னுடைய சிந்தனைகளை எப்படி கூறினால் அதைப் போலவே சொல்லுகிறேன். இருப்பினும், நான் தற்போது உணரும் ஆழமான அச்சுறுத்தல் மற்றும் விளைவுகள் எனக்குள் ஏற்பட்டுள்ளதைக் கண்டறியலாம்.)

என்னுடைய சிந்தனைகள், மனம் மற்றும் உடல்கள் ஒரு 'பொருள்' மூலமாகத் தாண்டி விட்டது போன்று இருக்கிறது, அதன் அளவு என் இயல்பை மிகவும் மீறுகிறது, என்னுள் உள்ள ஆழமான பகுதிகளையும் அடைந்துவிடுகின்றது, என்னுடைய சக்தியைக் கலைக்கும், நான் பார்த்ததைப் பற்றி விரும்புவதற்கு போலவே விவரிக்க முடியாது.

ஆகவே, இங்கு எழுதப்பட்ட அனைத்தையும் வலியுறுத்துகிறேன், மேலும் என்னால் அதிகமாகக் கூற வேண்டுமென்கிறது, அதை பின்னர் சில நேரத்தில் மற்றொரு முறையில் செய்யலாம், எங்கள் அன்னையார் விரும்பினால்தான்.