Instrukcje na ten rok 2025
W sprawie chorób, pandemii i nieznanych wirusów

Modlitwy do Zjednoczenia się ze Świątą Miłością

Modlitwy nauczone przez Niebo Maureen Sweeney-Kyle w Świętej Miłości, North Ridgeville, Ohio, USA

Spis treści

O modlitwie, poście i ofierze

Modlitwy ranniowe

Msza I Adoracja Eucharistyczna

Modlitwy Różańcowe i Medytacje

Medytowanie nad Męką

Akty konsekracji

Modlitwy i medytacje różańcowe

Wstęp

Z wizji z 7 października 1998 roku, Święto Najświętszego Różańca

Najświętsza Maryja Panna przychodzi jako Matka Boża Fatimska. Rozpiera ramiona i mówi: „Chwała Jezusowi. Moje aniele, zapisz te słowa. Chcę porozmawiać z tobą o modlitwie ogólnie, a szczególnie o Różancy.”

„Modlitwa w najlepszym swoim wymiarze jest językiem miłości między Bogiem i duszą. Najskuteczniejsza modlitwa rodzi się z pokornego, kochającego serca. Gdy dusza rozpoznaje swoją małą wartość przed Bogiem, a jednocześnie przypomina sobie, jak bardzo Go kocha, możesz być pewien, że Bóg słucha.”

„Dlatego Różaniec jest tak potężny i niesie ze sobą tyle łask. Za pomocą Różańca całe narody mogą zostać pojednane ze swoim Stwórcą. Z złotym łańcuchem Mojego Różańca Szatan zostanie wiązany i kagany. Będzie całkowicie pokonany i wrzucony do głębin piekła. Dlatego rozumiej, że zawsze to Szatan próbuje odradzać cią recytację Różańca. Przez Różaniec Święta Miłość zakorzenia się w sercach i zapala osobistą świętość. Gdy modlisz się Różancem, meditując nad jego tajemnicami, jestem z tobą. Aniołowie otaczają cię, dwór niebieski broni i wspomaga.”

„Mój Różaniec pokona Szatana i przyniesie spokój sercom, a przez to całemu światu. Mam specjalne miłosierdzie w swoim Sercu dla tych, którzy są oddani Różańcowi. Zachęcam przygnębionych, chronię narażonych na niebezpieczeństwo, nawracam niewiernych – wszystko za pośrednictwem Mojego Różańca. Małe moje dziecko, proszę cię, abyś to ujawnił.”

Modlitwa przed Różancem

Jak poprosiła Matka Boża: Podnosimy nasze różańce ku niebu i mówimy:

Niebiańska Królowo, tym różancem wiążę wszystkich grzeszników i wszystkie narody do Twojego Niezapłodnionego Serca.

Czytaj więcej o Świętym Różańcu

Chwała Ojcu

Matka Boża z Guadalupe, 21 września 1995 roku

Wszystkie chwały Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak było na początku, jest teraz i będzie na wieki wieków. Amen.

„Gdy modlisz się Gloria, zawsze zacznij: WSZYSTKIE CHWAŁY OJCU, Synowi i Duchowi Świętemu....”

Ejakulacja dla nienarodzonych

Do modlitwy podczas Różańca

Matka Boża, maj 19, 1998

Jezu, chron i ratuj nienarodzonych.

„Powtarzaj tę małą modlitwę często i po każdej dekadzie Różańca”.

Modlitwa o życie w Bożej Woli

Maria, Matka Boża, 28 września 2001 r.

(After the 9/11 Terrorist Attack on the USA)

Ojcze Niebieński, w tym czasie światowego kryzysu, niech wszystkie dusze znajdą swój pokój i bezpieczeństwo w Twojej Boskiej Woli. Daj każdej duszę łaskę zrozumienia, że Twoja Wola jest Świętym Miłosierdziem w obecnym momencie.

Łaskawy Ojcze, oświeć każdą sumienie, aby widziało sposoby, w jakich nie żyje w Twojej Woli. Daj światowi łaskę zmiany i czas na jej dokonanie. Amen.

„Poproś swój kraj o modlitwę tej modlitwy. Zaczynaj z Moimi Sługami Misyjnymi Świętej Miłości”.

„Ta modlitwa powinna być recytowana na początku Różańca i przed Wyznaniem Wiary. Poza tym, należy ją szeroko rozpowszechniać. Powierzyłem to zadanie Moim Sługom Misyjnym Świętej Miłości”.

Modlitwy po Różancu

Zdrowaś, Królowo

Zdrowaś, Królowo, Matko Miłosierdzia! Nasze życie, nasza słodkość i nadzieja! Do Ciebie wzywamy, ubogi dzieci Ewy; do Ciebie podnosimy nasze wzdychy, żałobne i płaczące w tym dolinie łez. Oblicz więc, najłaskawsza Zwiastunka, swe miłosierdzie na nas, a po tym wygnaniu pokaż nam błogosławiony Owoc Twojego Łona, Jezusa. O klementalna, o miłościwa, o słodka Panno Maria!

V. Módl się za nami, Ojcze Święty Matko Boża.
R. Abyśmy byli godni obietnic Chrystusa.

V. Modlitwę, Boże, którego jedynorodek Syn życiem, śmiercią i zmartwychwstaniem wykupił nam nagrody życia wiecznego. Dajmy proszę, aby medytując nad tymi tajemnicami w Najświętszym Różancu błogosławionej Maryi Panny, mogliśmy naśladować to, co one zawierają, i uzyskać to, czego obiecują przez tego samego Chrystusa, naszego Pana. Amen.

V. Powiedzmy razem „Ojcze Nasz”, „Zdrowaś Maryjo” i „Chwała Ojcu” za intencje i dobrobyt Świętego Ojca.
R. Ojcze nasz... Zdrowaś, Maryjo... Chwała Ojcu...

V. Ofiarowujemy ten Różaniec Świętemu Sercu Jezusa przez Niepokalane Serce Marii w unii ze św. Józefem dla odnowy kapłaństwa według tradycji wiary i dla wszystkich niewiernych. Zrób z nas swoich pokornych narzędzia Świętej Miłości.

V. Maria, chroni naszą wiarę!

V. Matko Boża z Guadalupe,
R. Módl się za nami.

V. Maria, Schronisko Świętej Miłości,
R. Módl się za nami.

Modlitwę tę dała nam Błogosławiona Matka: „Teraz powiem wam, że Szatan ucieknie przed wezwaniem ‘Maryjo, Schronisko Świętej Miłości, modl się za nami’. Ten tytuł sam w sobie jest Duchowym Schroniskiem. Im bardziej będziecie trwać w mówieniu tej małej ejakulacyjnej modlitwy, tym głębiej zaprowadzę was do Mojego Serca. Niech zawsze będzie na waszych ustach.” (5/15/97)

V. Dzieciątko Pragi,
R. Zmiłuj się nad nami.

V. Św. Michał, Św. Józef, Św. Teresa, Św. Jan Vianney, Św. Ojciec Pio i Arcybiskup Gabriel Ganaka
R. Modl się za nami.

V. Pomodlimy się modlitwą do Maryi, Schroniska Świętej Miłości.
R. Maryjo, Obrończyni Wiary, schowaj moją wiarę w Twym Niepokalanym Sercu - Schronisku Świętej Miłości. W Schronisku Twojego Serca i zjednoczony ze Świątą Trójcą, synem Twym Jezusem, chron przed wszelkim złem moją wiarę. Amen.

WSZYSCY: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. AMEN.

Tajemnice Różańca

Dyktaowane przez Najświętszą Maryję Pannę, 1986

- Radosne Tajemnice -

Zwiastowanie

Tą noc, tak dawno temu, byłaś samotna — w głębokiej modlitwie. Wielkie światło wkroczyło do mojego małego pokoju oświetlając go bardziej niż żadna latarnia. Z tego światła wystąpił Anioł Boży - Jego dobroć promieniowała z jego istoty. Byłem zdumiona, myśląc początkowo, że przyszedł by mi zarzucać, ale jego słowa były uspokajające. Powiedział Mi, że znalazłam łaskę u Boga on powiedział Mi. Jego wiadomość do Mnie nastąpiła, i nie mogłem powieść nic innego niż „tak”, bo od najwcześniejszych moich wspomnień byłaś posłuszna Bogu we wszystkim. On mówił o mojej kuzynce, a potem odeszedł, pozostawiając mój skromny pokój całkiem pusty i opuszczony. Poproszę więc wszystkich ludzi, aby byli posłuszni woli Bożej w swoich życiach we wszystkiej pokorze. Chwała Bogu!

Nawiedzenie

Pospiesznie udałem się do domu mojej kuzynki Elżbiety po otrzymaniu wiadomości od Anioła. Chociaż podróż była bardzo męcząca, wiedziałam z serca, że widząc ją otrzymaję potwierdzenie wszystkiego, co powiedział Mi Anioł. Naprawdę, przy moim przybyciu powiedziała mi, że dziecko w jej łonie skoczyło od radości, gdy się zbliżyłem. Tak stara była ona, ale ciąża zaszła. Nie miałam żadnych wątpliwości, że otrzymała wielki dar od Boga. Wzmocniona przez Ducha Świętego, mówiłam z serca, mówiąc o pokoleniach jeszcze do przyjścia i o wielkim cudzie, który Bogu przyniósł na ziemię poprzez moc Ducha Świętego.

Moje drogi ludzie, modląc się tę tajemnicę, poproszę was, aby rozważali tak wielkiego Boga, że może odpowiedzieć na wszystkie modlitwy. Bo to przez Boga wszystko jest możliwe. Doskonalajcie swoje życie modlitewne i idźcie do Niego z oczekiwaniem wiary. On zawsze odpowie swoim sposobem, w swoim czasie. Chwała Jezusowi!

Narodzenie

Niezmożliwe jest opisać w ziemskich słowach radość i zachwyt tej nocy. Wszystko, co poprzedzało tę radosną chwilę, powodowało cierpienie. Podróż była tak długa i męcząca, rozstanie z naszymi rodzinami, brak właściwego mieszkania po przyjeździe do Betlejemu. Jednak kiedy moje oczy ujrzały twarz Mojego Małego Synka, świeżo spuszczonego z Nieba, nie mogłem pamiętać żadnych tych trudności. On był całą świętością. W Jego obecności nasze skromne otoczenie zanikło ze wzroku. Czułem obecność Nieba na ziemi. Mógłby wybrać przyjście do świata w pałacu króla — dzieląc wszystkie komforty świata. Jednak to nie było jego wyborem, bo On nie był z tego świata. Jego królestwo znajdowało się u Jego Ojca w Niebie. Gdy rosnął, nigdy nie wybierał świata ani jego przyjemności, ale trzymał swoje oczy zawsze na królestwie swojego Ojca.

Dlatego proszę wszystkich, którzy modlą się o tę tajemnicę Mojego Różańca, aby modlili się o ten sam duch odręczenia. Ta łaska jest naprawdę niezbędna do zbawienia. Ci, którzy oddają cześć rzeczom tego biednego świata, nie mogą prawdziwie powiedzieć, że Moj Syn zajmuje pierwsze miejsce w ich życiu. W swej wszechwiedzy On zna serca wszystkich ludzi i nie zaprosi do swojego królestwa tych, którzy umieścili Go na ostatnim miejscu w swoich sercach. Chwała Jezusowi!

Prezentacja

Kiedy przypominam sobie tę tajemnicę, prezentację Mojego Małego Synka w świątyni, mam mieszane uczucia. Przypominam wiele dni modlitwy i ofiary poprzedzających ją. Józef i ja chcieliśmy, aby nasz Syn został poświęcony najbardziej szczególnym sposobem. Potem wyruszaliśmy, żeby zgodnie z żydowskim zwyczajem przybyć do świątyni, gdy będzie on właściwego wieku. Wzięliśmy ze sobą proste ofiary kilku ptaków. On został poświęcony, będąc przedstawionym kapłanowi. Kilkakrotnie podczas naszego pobytu na schodach świętej świątyni podszedł do nas mężczyzna pewnego wieku, którego imieniem było Symeon. W jednym momencie poprosił o trzymanie Mojego Ukochanego Synka i tak robiąc mówił najbardziej proroczo. Podziękował Bogu za oszczędzenie mu tego momentu, a potem powiedział mi, że moja dusza też będzie przebita mieczem. Naprawdę wiedziałaś od razu o czym mowa, bo Moim Krzyżem przez resztę mego życia była wiadomość o przyszłości Jezusa. Wiedziałam, że cierpiąca śmierć, którą będę świadkiem. Wiedziałam, że jego najciemniejsza chwila będzie oświecona Jego zmartwychwstaniem. Natychmiast byłem smutny i spokojny wiedząc, że On, którego trzymałam na ramionach, odkupi człowiectwo. Trzymałam wszystkie te rzeczy w swoim sercu, rozważając je podczas opieki nad Moim Bożym Synkiem. Józef i ja wyruszaliśmy do domu, oboje cicho refleksjonując wydarzenia dnia. Później Józef mówił mi delikatnie o tym, co Symeon powiedział, mając nadzieję uspokoić moje lęki. Ale ja, z mądrością, którą dał mi Bóg, wiedziałaś, że nadejdzie dzień, kiedy naprawdę cierpię i tak też Moj Syn. To był Krzyż, który nosiłam przez 33 lata.

Znalezienie Jezusa w Świątyni

Kiedy Jezus miał dwanaście lat, Józef i ja zabraliśmy Go do Jerozolimy na święto. Nie byliśmy sami, ale podróżowaliśmy z dużą grupą rodziny i przyjaciół. To podczas powrotu domów zaczęłem szukać Mojego Ukochanego Synka wśród grupy, z którą podróżowaliśmy. Na początku byłem pewien, że odkryję Go ukrytego w jakimś rogu śpiącym lub mówiącym o Bogu Ojcu do swoich kuzynów i przyjaciół. Gdy godziny mijały, coraz bardziej rozczulałam się. Józef postanowił, żeby wrócić natychmiast do Jerozolimy, obawiając się, że został tam zostawiony.

Teraz była to podróż trwająca wiele dni, aby wrócić. Upał był niesamowity i znacznie zwiększał nasze ciężary. Gdy ponownie zbliżaliśmy się do Jerozolimy, Józef zasugerował, że poszukamy najpierw w świątyni, gdyż to było miejsce najbardziej przyjemne dla Mojego Syna.

Było późnym popołudniem. Cienie już się wydłużyły. Gdy wspinaliśmy się po olbrzymich kamiennych schodach świętego świątyni, odczułem wielki pokój. Nawet ze szczytu schodów słyszeliśmy Jego głos echojący przez wielkie kamienne komnaty. Józef znalazł Go stojącego w środku kilku uczonych mężczyzn mówiących głęboko o pisaniach proroka z dawnych czasów. Moje serce przepełniło się radością, gdy On położył swoją młodzieńczą Dłoń w moją ponownie.

Powiedzieliśmy Mu o wielkiej trosce, jaką nam sprawił, pomimo długiej podróży powrotnej. Spytał, czy nie wiemy, że musi być zajęty Ojcowską Sprawą. Przekręcałem to w swoim sercu przez wiele lat naprzód. Tak, był zajęty Ojcowską Sprawą, ale jeszcze nie było czasu. On, w swojej wielkiej i przełamującej miłości do Boga, nie mógł się doczekać, aby podzielić się z innymi swoją nieskończoną wiedzą. Było to czynem miłosierdzia, który miał miejsce tamtego dnia, a nie aktem niewposłuszeństwa.

Jezus wrócił z Józefem i ze Mną do naszego skromnego domu. Nigdy nie był nam niewposłuszny, ale pokorny we wszystkim. Rosł pod naszym cierpliwym okiem do dorosłości.

- Bolesne Tajemnice -

Agonia w Ogródku

Gdy była na ziemi, nie byłam obecna podczas agonii Mojego Bożego Syna w ogrodzie i nie widziałam Jego wielkiej męki przy myśli o nadchodzącej śmierci. Jako Matka jednak odczuwałam wewnątrz swojej Duszy naciskającego smutku, który pochłaniał całe moje Istnienie. Wiedziałem, że często podczas ostatnich miesięcy Jego życia myślał o niesprawiedliwościach, które mu się sprowadzą.

Teraz w Niebie posiadam wszelką wiedzę i mogę opowiedeć ci wydarzenia tak, jak miały miejsce. Mój Syn, świadomy gwałtownej śmierci, którą miał ponieść za całe ludzkość, zabrał swoich jedenastu Apostołów do pobliskiego ogrodu, aby modlić się. Teraz Judas nie był obecny, bo już zajmował się swoją brudną sprawą. Apostołowie byli bardzo zmęczeni i zasnuli, ale Mój Ukochany Syn nie zauważył nic ze swojego otoczenia, gdy został zanurzony w modlitwie. Widział każdy cios biczowania. Odczuwał ciężar belki krzyża na swoich Ramionach. Wiedział o każdym mięśniu i nerwie, który będzie przecięty przez gwoździe. Widział grzechy ludzkości nie tylko w tym czasie, ale także w przyszłości. Widział okrucieństwa wojen i terroryzmu, degradację ciała człowieka, nienawiść, którą mężczyzna trzymałby w swoim sercu dla swoich braci. Wreszcie widział wiele lukewarm dusz, które były z Nim znane w jakimś momencie ich życia, ale wybierały i nadal wybierają świat ponad Niego. W tym punkcie zwrócił się do Ojca i poprosił o puchar cierpienia, aby minął Go. Ale na koniec z głęboką rezygnacją wobec Woli Ojca powiedział: „Nie moja wola, ale Twoja niech będzie wykonana”.

Powiem ci — żaden człowiek na ziemi nie cierpiał ani nie będzie cierpiał psychicznej męki tak jak Mój Syn w Ogródku Getsemani.

Biczowanie Jezusa przy Słodzie

Byłem świadkiem tego na własne oczy. Mojego Ukochanego Syna poprowadzono przez żołnierzy do dziedzińca. Ich traktowanie z Nim było szczególnie surowe. Skutymi były Jego Zapęści wysoko w kolumnie, tak że Jego Ciało było napięte, co ułatwiało mu ranić się. Odziano Go z ubrania. Biczy, które używano, nie były zwykłymi biczami. Były one zaprojektowane do rozrywania i wyciskania ciała ofiary. Żołnierz stał po każdej stronie Jezusa i na zmianę atakował Jego Święte Ciało. Łącznie odniósł on ponad 5000 ran. Gdy wszystko się skończyło, pozostał stojąc w basenie Krwi. Dla przyzwoitości ponownie nakrył siebie i został odprowadzony, pozostawiając za sobą krwawy ślad stóp. Wtedy Jego Głowa boliła z powodu odwodnienia. Jak bardzo pragnęłem Go pocieszyć. Byłem tak smutny widząc Go. Żołnierze, dobrze znający swoje rzemiosło, zatrzymali się tuż przed tym, aby go oślepić. Teraz w Jego Boskości znał on każdą ból, który jeszcze czekał na Niego.

Poproszę was, byśmy Go pocieszyli modlitwami i pokutą. Dziękuję.

Koronowanie Jezusa Cierniem

Żołnierze nie byli zadowoleni ze brutalnego biczowania, jakie nałożyli na Mojego Ukochanego Syna. Teraz okryli Jego Ciało szatą jako króla, wszystko to w gestach drwiny. Nie wiedzieli oni, że przed nimi stoi Król Królów. Uformowali dla Niego koronę z cierni, które rosły nieopodal. Te ciernie były znacznie dłuższe niż wy sobie możecie wyobrazić. Umieścili Jego koronę na Świętej Głowie i zaczęli się przed Nim kłaniać, drwiąc z Jego królewskiej godności. Uderzali koronę ciernią długościami, co spowodowało wciśnięcie tych narzędzi tortur do Jego Świętej Głowy. To sprawiło, że Krew spływała mu po Twarzy i w Oczy, blokując jego widzenie. Ale On ich tak kochał. Tak głęboko kochał nawet tych, którzy Go męczą. Z wielką pokorą wszystko to zniósł. Mógłby z jednym oddechem wezwać wszystkie Legiony Aniołów na pomoc, ale wybrał cierpienie w pokorze dla całej ludzkości.

Jezus Nosi Swój Krzyż

Mojego Ukochanego Syna, którego Ciało było rozdarte i odrywane od Kości, teraz w jego osłabionym stanie dano mu nosić poprzeczkę krzyża na Ramionach. Jego całe istnienie drżało ze słabości. Widzenie było już zatarte przez nieprzerwany przepływ Krwi spowodowany koroną cierniową. Później powiedział mi, że ciągle widział przed sobą, gdy nosił ciężar krzyża, miliony lukewarm dusz, dla których jego ofiara będzie znaczyła tak mało.

Ale był on napędzany zarówno przez żołnierzy, jak i przez swoją wieczną miłość do całej ludzkości. Były bolesne upadki aż ktoś inny został przymuszony go wspomóc. Gdy spotkałem Go, z trudem mogłam mu patrzeć w Oczy, nie chcąc, aby widział moją wielką smutek, choć On to czuł, jestem pewna. Jego spojrzenie było pełne rezygnacji i jednocześnie współczucia dla mnie. Upadał wiele razy na tej drodze pokuty za grzeszników, każdy upadek czyniąc go coraz bardziej osłabionym. W końcu dotarł do swojego celu. Tam usiadł i z wielką męką modlił się do Ojca. We wszystkim, co cierpiał, pokazał wielką cierpliwość.

Ukrzyżowanie Jezusa

Nałożyli na Mojego Syna rodzaj siodła, aby mógł być poprowadzony jak zwierzę. Ten pas pogarszał Rany, które odniósł podczas biczowania. Wielki poprzeczny belk został mu dany do niesienia na rozszarpanych Ramionach i z wielkim obrzydzeniem i pychą był prowadzony na Golgotę.

Tam go odpasowano i pozwolono usiąść na kamieniu, podczas gdy przygotowywano dla Niego Krzyż. Teraz skręcał Ręce i patrząc ku Niebu jakby desperacko prosząc o pomoc. W jednym momencie położyli Go na Krzyżu jeszcze leżącym na ziemi, aby dopasować go do Jego Świętego Ciała. Następnie wiercono dziury pod gwoździe w drewnie. To zrobione, wezwano Go ponownie, by położył się na Krzyżu i miał swoją Świętą Płeć przebitą przez gwoździe.

Teraz czuwał uderzenia młotków przed tym, jak zostały zadane, i długo po nich. Wykonywano pewne poprawki w dwóch Jego Końcach, które nie dosięgały przygotowanych dziur pod gwoździe. Cierpiał też jakby na koło męczeńskie, gdy jego Ramię i Noga zostały wyjęte z stawów.

Teraz Krzyż został wzniesiony. Nie był on bardzo wysoki, bo mogłem dotknąć Jego Stóp. Ale nie mógłam się zmusić do dotknięcia jego maltretowanego Ciała. Gdy wisiał w agonii, niewiedzący żołnierze rzucali losy o jego ubogi kawałek odzieży. Byli tak obojętni i niezorientowani w swoim czynie.

Teraz niebo się zaciemniało. Wiele widzów zaczęło odpływać. Mój Syn mówił mało, ale każde słowo nosiło wielką wagę. Zwrócił się do św. Jana i do Mnie. Wiedziałam, gdy mówił do Mnie, że to nie tylko Jan dał Mi na Matkę, ale całe ludzkość. To przyjęłam z radością.

W ostatniej godzinie Jego życia mógł się mało ruszać, oddechywać i jego mówienie było bardzo chrypkie, choć jeszcze dostatecznie jasne do zrozumienia. Gdy brał na siebie grzechy ludzkości, czuwał się opuszczony przez Ojca. Wreszcie oddał Ducha.

Teraz ziemia zaczęła drżeć i podrygiwać jakby zjeżdżając nad swoją stratą. Jeszcze czekałam, gdy obcy przyszedł zabrać Jego Ciało do grobu. Gdy jego bezwładny Kształt został odpasowany od Krzyża i opuszczony na Moje Ręce płakałam z żalem. Nie mogłam go trzymać tak długo, jak chciałabym ze względu na późną godzinę. Wzięli Go od Mnie.

- Chwalebne Tajemnice -

Zmartwychwstanie Naszego Pana

Czułam głęboko w Mojej Duszy, że Mój Syn zmartwychwstanie z umarłych. Jednak w pierwszą niedzielę Wielkanocną byłam jeszcze zanurzona w nieszczęściach Wielkiego Piątku i moje Serce boliło za Jego obecnością. Wyruszyliśmy do grobu wcześnie, gdy słońce się podnosiło. Niektórzy nosili olejki, nadzieją na lepsze zachowanie Jego Ciała, jako że został przygotowany do pogrzebu z wielką pośpiechą w poprzedni piątek. Moje towarzyszki minęły mnie, gdy przechodziły Golgotę. Zatrzymałam się na miejscu oznaczonym przez Krzyż, od którego Go zabrano. Była tam pusta dziura, aby zaznaczyć miejsce, gdzie kiedyś stał, nic więcej.

Moje Serce płonęło we mnie; tak bardzo tęgłem się go zobaczyć. Byłem w głębokiej modlitwie, kiedy Ręka wyciągnęła się ku mnie. To była Jego Ręka, raniona przez jego wrógów. Jego Twarz świeciła niebiańskim blaskiem. Uśmiechnął się, gdy moje łzy napoiły Jego Rany. Powiedział: „Zwycięstwo jest nasze”. Został tylko na kilka chwil dłużej. Rozumiałem, że ma jeszcze misję do spełnienia. Znikał tak szybko, jak pojawił się. Moje Serce było radosne, gdy poszedłem dalej ku grobowi pełen radostki zmartwychwstania. Chwała żywemu i prawdziwemu Bogu. Chwała Jezusowi Chrystusowi. Alleluja!

Wniebowstąpienie do Nieba

Wniebowstąpienie odbyło się spokojnym sposobem, jak wszystkie cuda Boże. Nie było wielkiego aklamacji ani żałobnych pożegnań. Szliśmy ku miastu Betania. Chrystus zatrzymał się i obrócił się do nas. Jego Ciało wydawało się promieniować jak słońce. Jego Rany świeciły chwałą Bożą. Podniósł Rękę w ostatecznym błogosławieństwie i spojrzył na nas z wielką miłością. Powoli oddalał się od ziemi. Gdy wznosił się do Ojca, oblak zebrał się pod Jego Stopami. Wyglądał on luminescencyjnie. Widzieliśmy Jego rozpostarte Ręce, które wydawały się objąć całą ziemię, gdy niebo otworzyło się dla Niego. Ojciec, wiem, przyjął Go z zwycięską radosścią. My, którzy zostaliśmy, nie czuliśmy smutku w tym momencie, ale radość i pokój serca. Wszyscy nagle byliśmy w obecności dwóch istot niebiańskich. Namawiały nas kontynuować swoją drogę, i tak zrobiliśmy.

Zesłanie Ducha Świętego

Wszyscy zebraliśmy się w dużym pokoju — Apostołowie, przyjaciele Jezusa i Ja sam. Wielu było przestraszonych, obawiając się tego samego losu, który spotkał Jezusa. Było wiele zmieszanych serc i serc, które po prostu tęskniły za Jego fizyczną obecnością.

Modliliśmy się, gdy powietrze w pokoju zaczęło poruszać się, chociaż powietrze na zewnątrz pozostało spokojne. Ten oddech stawał się łagodnym wiatrem i zaczął przemieszczać się przez tłum tam zebrany. Niektórzy, których dotknął, padli jakby śpiąc. Gdy ten Oddech Ducha zbliżył się do każdego Apostoła, języki płomieni pojawiły się nad ich głowami, a potem spadli na podłogę jakby martwi. Ja sam spałem w Duchu przez długi czas, i gdy odpoczywałem, widziałem Mojego Ukochanego Syna uśmiechającego się na mnie, siedzącego na swoim tronie po prawej ręce Ojca. Moja Dusza była tak nasycona miłością do Niego, że nie mogłam poruszyć się.

Gdy wszyscy zaczęliśmy wrócić do siebie, zrozumieliśmy, że to był dar, którego obiecał nam nasz Syn — Święty Paraklet, Mój Boży Małżonek. Ci, którzy żałowali Jego obecności, wstali pełni radości. Wszystkie zmieszanie znikało w obecności mądrości i wiedzy, bo teraz odkrywane były prawdy, które dotychczas były ukryte. Duch teraz ożywiał serca Apostołów pożerając ich strach. Wybiegli na ulice głosząć dobrą nowinę. Gdy mówili, wszyscy rozumieli wiadomość niezależnie od swojego ojczystego języka. Tak zaczęła się narzeczona Chrystusa, powszechna Kościół. Chwała Jezusowi Chrystusowi!

Wniebowzięcie Maryi do Nieba

A teraz podczas posiłku z wieloma przyjaciółmi Jezusa czułem, jak często czuwałem, wielką tęsknotę za tym, by być z Nim. Tym razem uczucie to było znacznie silniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Nie mógłam słyszeć ani mówić, bo moja Dusza żądała Jego Bożego Przebycia. W końcu poczułem wielki pokój nad sobą i zasnęłam w Duchu, tym razem nigdy więcej nie budząc się. Moja dusz ascydowała szybko do Jego Niebieskiego królestwa, a ponownie mogłam radować się światłości Jego Przebycia.

A teraz mój drogi Syn nie pozwolił mojemu nienagannemu Ciału cierpieć z powodu grobu. Wezwał Archanioła Gabriela i mojego ukochanego Anioła Stróża do swojej strony i nakazał im zebrać moje szczątki ciała i eskortować je do Nieba. Taką radość, takie zachwycenie odczułam w mojej duszy, gdy widziałam swoje spoczywające ciało niesione na skrzydłach Aniołów do Nieba. U bram Niebios Święty Józef i Jezus stali zamiast Aniołów i wprowadzili tę Dziewiczą Świątynię przez bramy raju. Tam, wśród pochwał wszystkich, moja dusz i ciało zostały ponownie połączone.

Jaką łaskę, jakie sublimne daru On mi dał. Teraz pojawiam się zarówno w ciele, jak i duszy na całej ziemi, przenosząc wiadomości pojednania i pokoju, wiadomości, które mój Syn kładzie na moich Ustach dla wszystkich ludzi. Wszystka chwała Najwyższemu.

Koronacja Maryi jako Królowej Nieba i Ziemi

Ponieważ Bóg Ojciec tak postanowił moje Niezapłodnione Poczęcie w swojej wielkiej majestacie, otrzymałem wiele łask. Byłam Jego posłuszną Córką odrażającą każdą niewłaściwość. Dla Chrystusa Syna byłam czystym Domem, miłościwą Matką. Duch Święty znalazł we mnie najchętniejszą Małżonkę gotową zaakceptować Boże plany dla mnie.

A więc po moim Wniebowzięciu do Nieba, Bóg w swojej wielkiej dobroci wybrał koronować mnie Królową Nieba i ziemi. Jestem Pośredniczką wszystkich Jego Łask. Jestem współodkupicielką ludzkości. Prowadzę wszystkich do mego Najdroższego Syna, aby mogli udzielić się w jego królestwie. Nikt z tych, którzy przyjdą do mnie ze szczerymi sercami, nie będzie pozbawiony. Wszystka chwała Jezusowi Chrystusowi!