sobota, 1 lipca 2017

Wiadomość Najświętszej Maryi Panny

(Najświętsza Maria): Drogi dzieci, dziś z wielką miłością zapraszam was wszystkich ponownie do rozszerzenia serc na Moje Płomień Miłości.

Tylko przez modlitwę i staranie się poświęcić więcej, oddać siebie bardziej Bogu, ich serca będą powiększone, a wtedy będę mogła złożyć w nich Moje Płomień Miłości gorliwiejszy i obfitszy.

Tylko z Moim Płomieniem Miłości możecie pokonać apatię, która jest strasznym i bardzo niebezpiecznym złem dla duszy.

Dusza, która zaniedbuje modlitwę, medytację, ta, która zaniedbuje kultywowanie miłości w swojej duszy, stopniowo ochładza się do tego punktu, że pada w apatię i z apatii do zatwardzenia serca i spada w grzech. Przestrzeń czasu jest bardzo krótka.

Dlatego bądźcie ostrożni przed apatią, która jest bardzo niebezpieczna, bo gdy dusza jest apatyczna, nic nie robi do poprawy, nie walczy o wyjście ze stanu, w którym się znajduje i służy Panu z większą miłością.

Gdy dusza jest apatyczna, ma brak odwagi, entuzjazmu w służbie Pańskiej. Wszystko robi z złym nastawieniem, lenistwem, rozczarowaniem; jest zimna w modlitwie, powolna i leniwa w służbie Panu. Szuka wszystkich wybówek, aby nie musieć się modlić i służyć Bogu.

Zawsze przychodzi ostatnia na modlitwę i zawsze pierwsza ją opuszcza; zawsze pierwsza zasypia i ostatnia budzi się. Jest ostatnią, która przybywa do jakiejkolwiek pracy, i pierwszą, która ją kończy; zawsze rzuca odpowiedzialności i obowiązki na innych, aby mogła pozostać w swojej apatii i lenistwie.

Apatia jest gorsza niż zimność duszy, bo dusza, która jest zimna, może się ogrzeć; może ponownie rozpalić się promieniem łaski Pańskiej lub wysiłkiem z ludzkiej strony, aby zobaczyć siebie w takim stanie.

Ale nie dusza apatyczna: dusza apatyczna wierzy w gorliwość; wierzy w gorącą modlitwę i gorliwą służbę Pańską, kiedy w rzeczywistości wszystko robi bez miłości, bez entuzjazmu i bez gorliwości dla Boga. Dlatego diabeł czyni jej serce coraz twardsze, a umysł coraz bardziej zamglony; zmętnia ducha aż stanie się całkowicie otępiałym i niezdolnym do modlitwy i służby Bogu. Do tego punktu, że dusza ostatecznie rozluźnia łaskę, którą otrzymała, zostaje opuszczona przez boską łaskę i pozostaje na miłosierdzie samego siebie, padając w grzech.

Musi się walczyć z apatią całymi siłami, jeśli dusza chce z niej wyjść, odzyskać gorliwość i uratować się. Dlatego moje dzieci, modlcie się bardzo, aby nie wpadliście w ten smutny stan, który już doprowadził tak wielu wybranych dusz do wiecznej potępienia.

Modlitwę Mojego Różańca odmawiaj z sercem; modlcie się codziennie otwierając coraz bardziej wasze serca na mój płomień miłości. Medytuj i, przede wszystkim, kultywuj w sobie życie jedności prawdziwej miłości dla Boga i dla Mnie, która jest jedyną drogą, aby wasze dusze zawsze pozostały gorące w Bożej miłości.

Kontynuuj modlitwę Mojego Różańca codziennie i przychodź tutaj każdego soboty i niedzieli. Winni są ci, którzy przychodzą tylko w soboty, a winni są ci, którzy przychodzą tylko w niedziele. Poprosiłam o soboty i niedziele; soboty dla Mnie i niedzielę dla Wiecznego Ojca.

W soboty pocieszysz Mnie szczególnym sposobem, a w niedziele kochajcie, chwalcie i pocieszajcie Ojca, który jest tak zapomniany i pogardzony przez swoich dzieci.

Wieczny Ojciec potraktuje tych, którzy mogli być tu w soboty i niedziele, ale nie byli. Bądź gorliwy z tymi Cenaklami, które są ostatnią łaską, jaką dajemy całej ludzkości.

Weź nowe Różańce Miłosierdzia, których moje dziecko Marcos ułożył dla was i oddaj 10 z każdego do 10 osób, aby Moje dzieci poznały te cudowne Różańce Miłosierdzia, medytowały nad tymi Wiadomościami i tak osiągnęły łaskę mojego syna Jezusa, łaskę Konwersji.

Konwertujcie się szybko, Moje dzieci, bo wkrótce zastańcie was Boga sprawiedliwość.

Wszystkim błogosławię z miłością Montichiari, Banneux i Jacareí".