Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Όραση του Κυρίου προς τη Λουζ ντε Μαρία

**Λουζ ντε Μαρία:** Είδα την κατασκευή δύο εντελώς ισοδύναμων σπιτιών: τα ίδια σχέδια, υλικά και τύποι τσιμέντου; οι άνθρωποι που τις έκτισαν φαινόταν ίσοι με τους αδερφούς τους σε ρούχα, κινήσεις, αγάπη, συμπεριφορά και ευγένεια.

Επισκόπευσα τα κτίρια και θαύμαζα τόσο για τα σπίτια όσο και για τους ανθρώπους που τις έκτισαν, καθώς δεν μπορούσα να διακρινω κάποιο διάφορο.

Ο Χριστός με παρακάλεσε να κοιτάξω πιο προσοχικά. Τραφούσε όλους ισότιμα και απαγόρευε τη διακρίβηση.

Από μια στιγμή στην άλλη, οι άνθρωποι που εργάζονταν σε ένα από τα σπίτια άρχισαν να φιλονικούν μεταξύ τους. Δεν βοήθησαν πλέον ο ένας τον άλλο όπως έκαναν πριν. Η αδελφότητα καταρρεύτηκε και κάθε άτομο σκέφθηκε μόνο εαυτό του και παρατήρησε διαφορές. Μείωσαν το ενδιαφέρον τους για την κατασκευή του σπιτιού, σταμάτησαν να προετοιμαζουν υλικά με τη ίδια φροντίδα όπως πριν, και εργάζονταν χωρίς νου. Όταν ένας αδερφός τα παρακολουθούσε να εργάζονται, έκαναν πρακτικά ότι έπρεπε, αλλά αμέσως που δεν τους έβλεπε πια, εργάζονταν ανεπιτήδευτα.

Μετά την ολοκλήρωση των δύο σπιτιών, ο Χριστός άγγισε ένα από αυτά και αυτό φωτίστηκε. Το άλλο επίσης αγγίχτηκε από τον Χριστό, αλλά αυτό καταρρεύθηκε.

**Ο Χριστός μου είπε:** Αγαπημένο παιδί, σκέφτεσαι σοβαρά τα λόγια μου: υπάρχουν αφιερωμένα παιδιά που ζουν στην εμφάνιση. Φαίνονται ίσα και κάνουν το ίδιο έργο και φαινόμενα να δείχνουν την ίδια ενθουσιασμό, αλλά αυτό δεν είναι έτσι.

Είναι τόσο δύσκολο να τα διακρίνουμε μεταξύ τους που μόνο μικρά λεπτομέρεια χωρίζει το σιτάρι από τον ζιζάνιο και αυτή η μικρή λεπτομέρεια είναι η αγάπη μου μέσα σε αυτούς. Αυτό επιτρέπει τη συνεργασία με τους αδερφούς τους.

**Λουζ ντε Μαρία:** Κοιτάξα πιο προσοχικά και αύτα μαγικά οι άνθρωποι δεν ήταν ό,τι πίστευα ότι είναι πριν. Αντιδρούσαν διαφορετικά μεταξύ τους. Αφού τα άλλαξαν ξανά και δεν είχαν συνείδηση για τον τρόπο που εργάζονταν προηγουμένως, όπως το παρατηρήσα πριν.

**Ο Χριστός μου λέει:** Αγαπημένο παιδί, σέ κάλεςε όχι να προσοχίζεις στις εμφανίσεις όπως γίνεται τώρα. Φαινομένως είναι ασήμαντο αλλά είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Έτσι ο εχθρός καταλαμβάνει τα παιδιά μου, αργά τους διεισδύει — άνθρωποι που φαίνονται να κάνουν καλό ενώ στην πραγματικότητα δεν το κάνουν, προσποιούνται ότι ξέρουν όλα ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρουν τίποτα, ζούνε σε εμφάνιση και μόνο υπάρχουν μέσα σ' αυτήν…

Κάθε λίθος αυτών των σπιτιών χτίστηκε με προσοχή χάρις εκείνων που φέρουν την Αγάπη μου μέσα τους, αλλά ο άνθρωπος ενδιαφέρεται μόνο για τις εύκολες ευχαρίστιες και οι γυναίκες αφήνονται να μολυνθούν από τους άνδρες και έχουν αγνοήσει την αγάπη που τους έδωσα.

Αγαπημένη κόρη, δύο σπίτια μπορούν να φαίνονται πλήρως ταυτόσημα αλλά οι κάτοικοι που ζουν μέσα δεν είναι ίδιοι. Οι κατοίκοι αυτών των σπιτιών δεν αναπτύχθηκαν ομοίως είτε. Το πρώτο σπίτι ήταν αδύναμο γιατί η δομή του άρχισε να τρελαίνεται καθώς εισήλθαν η οργή και η διαφωνία. Οι κάτοικοι ζούσαν σύμφωνα με τις δικές τους θέλες και δεν σεβόταν μεταξύ τους. Αφήνανε οποιονδήποτε να μπει, ανεξάρτητα από ποιος ήταν. Δεν είχαν κανόνες ούτε έδειχναν αλληλοσεβασμό. Ζούσαν με την ιδέα ότι είναι οι πιο σημαντικοί μέσα στην κοινότητά τους ώστε όλοι να τα πιστεύουν. Καταφρόνησαν τους αδελφούς τους και τους βλέπανε με περιφρονήση. Όταν καλούνται, επέλεξαν τον εύκολο δρόμο για αυτούς. Δεν είχαν αφήσει αγάπη ούτε για τους ίδιους.

Στο άλλο σπίτι όμως υπήρχε ειρήνη και αρμονία. Το Πνεύμα μου καλωσορίζεται από όλους. Παραπανώ, όπου υπάρχει ευσέβεια; η αδελφότητα προστατεύει απέναντί σε αισθήματα αντίθετα με την θέλησή μου. Αποδέχονται τους αδελφούς τους και δείχνουν τη Αγάπη μου προς αυτούς. Όσα φαίνονται ίσια δεν είναι ίσια όταν τα κοιτάξεις πιο κοντοσκόπιο.

Καλώς, η κόρη μου, το κακό θα εισέλθει στο σπίτι μου χωρίς να αποκαλύψει ότι είναι τέτοιο. Θα υπάρξει καταστροφή. Το κακός θα μεταμφιεστεί σε αγάπη. Θα προκληθεί τα παιδιά μου για να τους βάλουν στη φωτιά. Με αυτόν τον τρόπο εκείνοι που δεν ήταν ετοιμασμένοι θα πέσουν, επειδή δεν μπορούν να το αναγνωρίσουν.

Luz de Maria: Η γη άνοιξε μπροστά στα μάτια μου και πραγματικά μόνο μία από τις δύο βάσεις ήταν στερεά χτισμένη. Μια φωνή είπε: "Μένουν τυφλοί χωρίς να κοιτάξουν την αλήθεια του λόγου μου."

Και ο Χριστός λέει σε μένα: Τεκνομού, έτσι το κακό ανεβαίνει, μεταμφιέζεται ως αγαθό, για να εξαπατήσει τους ανθρώπους. Μία μόνη στερεά βάση για όλο το σπίτι, αλλά ο άνθρωπος προσπαθεί με την πλεονεξία του για αυτό που δεν του ανήκει. Για αυτόν τον λόγο η ανθρωπότητα θα πάθει, λόγω της εγωιστικής και προσκύνησης στο υλικό και το εαυτό του.

Φως της Μαρίας: Με αυτά τα λόγια η γη έκλεισε, άρχισε αργά να καταρρέει το σπίτι του κακού και με κάθε πέτρα που έπεφτε βλέπανε τα ονόματα και τις αμαρτίες εκείνων που αντιστέκονται στα εντολές, τους μυστηριούς, τα έργα της ελεημοσύνης και τις αρετές. Κάθε ένας από αυτούς τράβηξε μια δύναμη προέλευσης από μέσα στη γη, και η γη τα καταπιόνεψε και οι αμαρτίες εξαφανίστηκαν.

Κάτι λάμψησε στον ουρανό; κοίταξα πίσω και είδα ένα σταυρό και τον αριθμό 7 στους ούρανους. Έτσι τελείωσε η όραση. Αμήν.