۲۰۱۵ اکتبر ۱۴, چهارشنبه

پیغام داده شده توسط پروردگار ما عیسی مسیح

به دختر محبوبش لوز د ماریا.

قوم من بسیار محبوبی،

تو هستی پری از چشمم؛ هر یکتان گنج بزرگ من است… برای تو خود را بر صلیبی که عشقی بود فدا کردم. تو را بی‌نهایت دوست دارم… من آنکه هستم[64].

قوم من، می‌خواهم ایمانتان را افزایش دهید تا ثابت بماند و با هم عمل کنید. قوم من باید بیشتر از این لحظه ایمان داشته باشند تا بتوانند آزمون‌ها را پشت سر گذارده و بداند که همه آنچه اجازه می‌دهم برای خیر شما است زیرا می‌خواهم کامل شوید، چون نمی�باز کودکان سرد یا فرزندانی که در جهت‌های مختلف حرکت می‌کنند و به جایی که بادشان می‌برد مثل درخت نخلی که باد بر آن می‌وزد. بلکه باید کودکی ثابت باشید.به روشنایی ذهن، فکر، کار کردن و عمل با هماهنگی با اراده الهیم نیاز دارید.

فرزندان محبوب من، همیشه این نسل را می‌نگرم که چگونه در جریان آنچه مدرنیست و گناهکار است باقی مانده‌اند، حتی وقتی به دریافت من آمده‌اند بدون آگاهی اینکه من آنکه هستم,77 آنها بی‌خبر از آماده‌سازی مناسب برای دریافت من هستند، بدون درخواست بخشش برای خطاهایشان.

فرزندان من،

لازم است ایمانت را تقویت کنید؛ لازم است در کلامم غوطه‌ور شوید تا آنرا به اراده‌های خود یا نافرمانی شما تابع نکند زیرا کلمهٔ من تحت کنترل فرزندان من نیست’سوگندهایشان. کلمهٔ من یکتا است و نوشته شده‌است؛ در غیر این صورت اگر قانونم دائمی و ابدی نبود، چه می‌شد از قوم من اگر هر کس به اراده آزاد خود عمل کرده یا کار کند؟

قوم محبوب من، می‌بینم که همه آنچه زندگی شما را دستگیر می‌کند باعث سقوط سریعتان می‌شود… ایمانی که اعلان می‌کنید کجاست؟ ایمانی که ادعا می‌کنید در من دارید کجاست؟ اگر مرا فراخواند، آیا از کمک کردن به شما سر باز نمی‌توانم زد?... اما تو را ندخوانی. فوراً خودتان را مغلوب روزمره‌های زندگی کرده و مانند قایقی که آب گرفته‌است غرق می‌شوید؛ این ایمان واقعی نیست. هنوز بسیار سردی دارید زیرا فراخواندگی در آن شرکت نکردید، فراخواندگی برای زنده ماندن، کار کردن و عمل با اراده پدرم.

فرزندان من،

فقط به خودتان می‌نگرید؛ به خویشتنیتان نگاه می‌کنید و بر زمین افتادن

در لجن که شما را از بالا نمی�بر، همیشه در مورد همه آنچه با شما اتفاق می‌افتد شکایت می‌کنید بدون این‌که بدانید که همه چیزهایی که اجازه می‌دهم برای رشد بیشترتان است زیرا هنوز بسیار کم دارید.

قومی من تحت تعقیب هستند، اما بدترین چیزها هنوز به دست نمی�یده… و در این لحظه‌ها شما توسط آزمون‌های کوچک ضعیف می‌شوید، از قوت خود بی‌بهره می‌گذرید، فکرهای تو آرامشت را گرفته و مانع رسیدن به من شده‌است. هر وضعیت‌ای که هستید خسته می‌کند و نمی�یده برای تلخی درون خود دعا کنید. شما قادر نیستید به کلماتم گوش دهید زیرا گوش‌هایتان بسته است در برابر شرایط دردی. آن‌ها فرزندان من نیستند! این ایمان قومی من نباید باشد!

شما باید برای افزایش ایمانی مبارزه کنید، شما باید مرا بشناسید تا مرا شناسایی کنید؛ نمی�یده در بی‌نظمی و آشفتگی به اراده‌ام برسید. این نیست که یک نگرانی را کنار بگذارید، اما دقت کنید زیرا شیطان، دشمن روح، قصد دارد تو رو گرفته و در گل لای گیر کند تا قادر نباشد حرکت کنی و بدین ترتیب اتحادت با من تأخیر یابد. چگونه می‌تواند مخلوقی که در حال ویرانی دائمی است بدون اجازه دادن به مرا کمک کنم از گل لای بیرون بیاید و اجازه دهد مرا او را با آب عشقم پاک کند تا بتواند ادامه دهد راهش دست مادرم گرفته؟

لاجرم‌ها توسط پدر من خارج خواهند شد…

من بسیاری از لاجرم‌های می‌بینم که به طرف و طرف نوسان دارند! وقتی همه چیز برایشان مطلوب است، خوشحال باقی می‌مانند و فکر می‌کنند در اراده‌ام زندگی می‌کنند؛ اما هنگامی‌که تمام چیزها مطابق با خودخواهی‌شان نیست، مرا فرامی‌گذارند و از من دور می‌شوند، و مانند بادکنک‌های بی‌هوا که سریعاً به همه اطرافشان برخورد می‌کند.

همهٔ کسانی که روزانه برای دریافتم آمده‌اند زندگی نمی�یده و اراده‌ی ما را انجام ندادند؛ کسی‌که در کوچک‌ترین تغییرات روزمره ثابت باقی بماند، نمونه‌ای قرار دهد و گواهی بدهد که من در او زنده هستیم و تمام عمرش را به مرا اهداء کرده تا مرا راهنمایی کنم و او رو بر راستی هدایت کنیم، زندگی می‌کند و اراده‌ی ما را انجام می‌دهد. فرزندانم عمل هستند، ثابت نمی�یده‌اند، با بی‌توجهی همه چیزهایی که اطرافشان رخ می‌دهد نگاه می‌کنند.

پروانه‌های میدان‌ها را گرسنگه نمی‌بینید؛ مرا پرستارشان هستم… چگونه قادر نباشتم وضعیت فرزندانم رو در نظر بگیرم؟ به هرکسی مطابق با اندازه‌اش می‌دهم تا سریعتر رشد کند زیرا ما نزدیک‌ترین لحظهٔ ویرانی هستیم. من دیگر چیزی برای قومی نکنم اگر آن‌ها سرعت خود را افزایش نداده و در راستی بزرگ شوند تا بتوانند همه چیزهایی که رخ می‌دهد رو مواجهه کنند و برنده باشند.

من بسیاری از انسان‌های شکست‌خورده و ناامید می‌بینم که بیشتر از آنچه پیش چشمشان است نگاه نمی�یده‌اند… من بسیار کسانی را می‌بینم که خودرا مسیحیان می‌گویند اما هنوز مأموریت مرا که به آن‌ها سپرده‌ام فهمیده نیست. همه فرزندانم، تمام قومی من یک قوم مصلح هستند و باید یکدیگر رو خدمت کنند و کمک کنن؛ ولی همچنان معنی مأموریتی را نمی�یده‌اند: عشق.

من چند روح خاص را خطاب کرده‌ام و به آن‌ها مأموریت‌های بالا سپرده‌ام، اما هنوز از دور آنها رو نگاه می‌کنند زیرا اراده‌ی انسانی‌شان و آزادی‌اشانشان باعث شده تا از انجام اراده‌م فاصله بگیرند.

قومی عزیزم، تعقیب ادامه خواهد داشت و بدتر خواهد شد. قومی من سختی‌های برادران خود را تحمل می‌کنند.

در این لحظه انسانیت مانند مو روی سر به یک رشته متصل است: در هر لحظه ممکن است یک مو بپاشد.

قواهایی که فکر می‌کنند بر بشر حکومت می‌کنند، یکدیگر را تحریک می‌کنند و این باعث نتیجه‌ای مرگبار خواهد شد. انسان از سختی جنگ آگاه نیست؛ انسان از نابودی و ویرانی که با استفاده از انرژی هسته‌ای به بشریت خواهند رسید، بی‌خبر است.

انسان هیچ چیزی ایجاد نمی喚د که آن را برای خوب یا بد نکارند. استفاده علمی از انرژی هسته‌ای بزرگ‌ترین غم من است. بشر بدون خواستن و جستجوی خود بسیار رنج خواهد برد. وقتی یک قدرت اقتصادی ضعیف می‌شود، جنگ برمی‌خیزد. شما به روحی نمی喚ید؛ بلکه به جنگ نگاه می‌کنید، و رنج شدیدتر خواهد شد و سختی‌اش عمومی‌تر خواهد گشت.

من از شما دعوت می‌کنم تا برخی غذاهای بسته‌بندی شده آماده کنید — بدون

بیش‌از حد کردن — برای در خانه‌های خود نگهداری کردن. بدون بیش‌ازحدی آماده شوید زیرا من فرشتگانم مقدار هر کس را بر اساس توانایی‌اش افزایش خواهند داد؛ و به آنانی که هیچ چیز ندارند، اگر لزوم باشد، ماننا از خانهٔ من می‌دهم; من مردم خود را ترک نمی喚دم.